علی محمدی

یکی از متغییر های اصلی جنگ و جنایت در غزه جریان راست افراطی می باشد که نقش محوری در طولانی شدن جنگ داشت در شرایط فعلی به طور علنی نارضایتی خود را اعلام نمودند به گونه ای که بن گویر، توافق را توافق تسلیم و شکست نامید. بن گویر و اسموتریچ چه بسا از ائتلاف با نتانیاهو کناره گیری کنند البته در ۱۵ ماه اخیر نتانیاهو آنها را مدیریت کرده است. از طرفی دیگر، نتانیاهو با ترور و جنایت در جغرافیای مقاومت تولید قدرت می کرد و از این طریق اجازه نمی داد گسل های اجتماعی فعال شوند اما با شکست و تسلیم در غزه، موضع اپوزیسیون تقویت خواهد شد.

برنامه محور غربی- عبری- عربی برای نواف سلام این است که در راستای انزوای حزب الله و خلع سلاح آن گام بردارد در حالی که این مهم را نتواند جامه عمل بپوشاند از طرف سعودی و آمریکا طرد خواهد شد. قبلاً این ماموریت به سعد حریری هم واگذار شده بود که وقتی نتوانست انجام دهد سعودی به طرز تحقیر آمیزی حریری را طرد نمود. به نظر می رسد این قاعده برای نواف سلام نیز تکرار گردد. حزب الله در طول حیات سیاسی خود فراز و فرود های زیادی را پشت سر گذاشته و با حفظ اصول، عمل گرایی را در لبنان دنبال کرده است و به خوبی چالش ها را تبدیل به فرصت کرده است به دلیل اینکه از ساخت درونی مستحکمی برخوردار است و عقبه اجتماعی قدرتمند، پابه کار و فداکاری دارد بنابراین حزب الله، شرایط چالشی موجود را مدیریت می کند. جبهه مقاومت محاسبات راهبردی دشمن را تغییر می دهد و در شرایط مناسب ضربات اساسی و راهبردی به صهیونیست ها وارد می کند که این چنین دچار خطای محاسباتی نگردند. درست است بعضی از عناصر و کلیدی مقاومت شهید شدند اما بازی ادامه دارد و استراتژی مقاومت کیش و مات کردن آمریکا در منطقه و فروپاشی از درون صهیون هاست. این مهم محقق خواهد شد و دوره ترامپ، مقاومت شگفتانه های زیادی رو خواهد کرد و ما در میانه تقابل تاریخی هستیم نه در انتهای آن.

حزب الله با توجه به شرایط فعلی لبنان، از جوزف عون حمایت کرد که به نظر هوشمندانه و واقع گرایانه است به دلیل اینکه استمرار خلاَ قدرت، وضعیت اجتماعی و اقتصادی لبنان که جامعه حامی حزب الله نیز درگیر آن است به سمت انفجار و فروپاشی امنیتی و اجتماعی می‌برد که این مسئله به سود مقاومت لبنان نیست و دشمنان در جنگ رسانه‌ای حزب الله را عامل بحران سیاسی قلمداد می‌کردند که حزب الله با موافقت مشروط با عون عملا این اتهام بزرگ و هزینه زا را از خود دور کرد. از طرفی دیگر، بازسازی جنوب لبنان که عون نسبت به آن تعهد داده است برای حزب الله که عمق راهبردی آن در جنوب است، حیاتی می‌باشد. حزب الله عقبه اجتماعی و سیاسی بسیار مستحکمی دارد که هیچ طرف داخلی و منطقه‌ای نمی‌تواند آن را نادیده بگیرد.

تحریم پر شدت آمریکا موسوم به قانون سزار است که تأثیر بسزایی در وضعیت بحرانی معیشتی در سوریه داشت. همچنین نظام سوریه از هشتاد درصد منابع و ثروت خود در شرق فرات که تحت تسلط آمریکا و هم‌پیمانان قرار دارند، محروم بود بنابراین نظام بشار اسد با توجه به این شرایط نتوانست بازسازی در سوریه را آغاز کند که امید و انگیزه در جامعه تزریق شود. همچنین نظام سوریه قادر به بازسازی ارتش نبود، حقوق نظامیان ارتش سوریه در ماه پنجاه دلار بود و همین طور تجهیزات مدرن و به روز به ارتش تزریق نشد. این مسأله بستر را برای گسترش شبکه جاسوسی و جمع‌آوری اطلاعات کاملاً فراهم نمود بنابراین انگیزه و امید در ارتش و دستگاه امنیتی به‌شدت با چالش مواجه بود. رژیم صهیونی نیز بسیاری از نقاط و تجهیزات استراتژیک مقاومت را مورد هدف قرار می داد و این مسئله بر محاسبات نظام سوریه نیز تأثیر گذاشته و بر این اساس حوزه نفوذ ایران را محدود نمود. از طرفی نظام بشار بازدارندگی مقابل حملات رژیم ایجاد نکرد. از طرفی دفاع وطنی که بیش‌از صد هزار نفر از آن‌ها در قالب سازمان رزم، سازمان‌دهی شدند و زیر نظر ارتش رفته بودند با فشار پنهان به وزارت دفاع سوریه، پنجاه هزار نفر از آنها درواقع غیرنظامی شدند. روسیه نقش مهمی در پشتیبانی آتش علیه تروریست‌ها داشت و حضور موثر آن بازدارنده بود اما جنگ در اوکراین باعث شد بسیاری از هواگردها و ناوچه‌های آن از سوریه منتقل شوند .

نتانیاهو بر خلاف هیاهوی رسانه‌ای در شرایط اضطرار قرار گرفت و برای مدتی تنفس برای ارتش فرسوده و بازسازی سیستم پدافندی خود را فراهم نمود. البته با توطئه ترکیه و حمایت آمریکا جبهه دیگری علیه مقاومت یعنی سوریه را باز کردند تا مسیر ارسال سلاح به حزب الله را مسدود کنند که حمله تحریرالشام ثابت کرد ترکیه با اسرائیل طرح ریزی کردند.

طبق گفته وزارت دارایی رژیم ۴۶ هزار شرکت یا تعطیل شده اند یا با ظرفیت زیر ۴۰ درصد در حال فعالیت هستند که این مسئله به اضافه هزینه‌های جنگ باعث شده است هم رتبه اعتباری اقتصادی رژیم کاهش یابد هم اینکه ۲۰ درصد تولید ناخالص داخلی افت کند. این در حالی است که طبق گزارش دانشگاه براون ۷۳ درصد هزینه کلی جنگ را آمریکا پرداخت کرده است. یکی از اهداف اعلامی ارتش رژیم در غزه بازگشت اسرای اسرائیلی و از اهداف کلیدی عملیات در جنوب لیطانی بازگشت مهاجران شمالی به خانه هایش بود که تاکنون هیچ کدام محقق نشده است که این مسئله ناشی از شکست اطلاعاتی و تضمین امنیت به ساکنان شمال است.رأی دادگاه لاهه علیه مقامات ارشد صهیونی (نتانیاهو و گالانت) با وجود فشار سنیگن آمریکا وحتی آلمان نشان می‌دهد که این رژیم حتی در نهاد‌های ساخته شده غربی جایگاهی ندارد. اکثر مولفه‌های قدرت استکبار به چالش کشیده شده و در حال ضربه خوردن است، از تجهیزات گرفته تا سیستم‌های اطلاعاتی و امنیتی و غیره. بنابراین این جنگ با آنکه خسارات سنگینی همانند شهادت فرماندهان بزرگ مانند سید حسن نصرالله رحمه الله علیه و یحیی سنوا و ده‌ها فرمانده برجسته دیگر برای مقاومت داشته است، اما دستاورد‌ها نیز قابل توجه بوده است. البته در میانه این تقابل راهبردی هست که نباید طرح‌ها و راهبرد‌های تهاجمی و شبکه‌ای دشمن را دست کم گرفت و می‌بایست از این دستاورد‌ها به خوبی محافظت شود.

محور مقاومت با "دکترین وحدت میادین" قدرت ژئوپلیتیکی خود را به منتهی الیه دریای سرخ و خلیج عقبه توسعه داده و تثبیت کرده به گونه ای که فرمانده اسپیدس، وزیر دفاع آلمان و فرمانده سنتکام در نامه به وزیر جنگ آمریکا تاکید می کنند که نتوانستند حملات انصارالله را مهار کنند و محاصره دریایی بندر راهبردی ایلات در جنوب سرزمین های اشغالی را بشکنند و عملاً عجز قدرت غربی در این هماورد عیان گردید.

اکثر کشورهای اروپایی به خاطر وجهه خود، از آغاز جنگ غزه به صورت اعلانی منتقد جنایات اسرائیل در غزه و به خصوص کرانه بودند اما در سیاست اعمالی، حامی رژیم صهیونی بودند و در عمل نیز هیچ اقدام موثری برای توقف جنگ نکردند پس اروپا به دورویی حداکثری روی آورده است.البته حکم بازدشت نتانیاهو از این منظر که رژیم منزوی و منفور است اثرگذاری جهانی در بعد افکار عمومی دارد اما بعید به نظر می رسد باعث تغییر محاسبات رژیم و نتانیاهو گردد پس عملاً کمکی به کاهش درد و رنج مردم فلسطین نخواهد کرد.دولت پنهان آمریکا تحولات کلان را مدیریت می کند و این دولت اجازه نخواهد داد در روند استراتژیک جنگ اختلال ایجاد شود مگر اینکه از پیروزی ناامید و از شکست حداکثری واهمه داشته باشد. پس رژیم صهیونی را باید در میدان به زانو در آورد.

تسریع در ایجاد دولت یهود در کرانه باختری، ضمیمه کردن غزه به فلسطین اشغالی، توسعه دیوار امنیتی به عمق لبنان و افزایش سطح و عمق درگیری از اهدافی است که کابینه آخرالزمانی اسرائیل دنبال می‌کند. کابینه رژیم صهیونیستی در حال برنامه ریزی پیشروی به عمق لبنان و در صورت تثبیت حضور در جنوب لیتانی، جنگ را به سوریه و عراق گسترش خواهند داد تا بستر را برای وارد شدن دولت جدید آمریکا به درگیری با ایران فراهم کند. ترامپ به شدت تحت تأثیر مسیحیان صهیونیست است که داری اعتقادات افراطی و آخرالزمانی هستند و معتقدند احیای ارض موعود برای اسرائیل بزرگ و تصرف نیل تا فرات توسط رژیم مقدمه بازگشت مسیح است."بازی آتش بس" فریب استراتژیک در راستای تحمیل اراده بر مقاومت است و تجربه مذاکرات بی‌حاصل دوحه و قاهره اثبات می‌کند که رژیم به دنبال آتش بس و توقف جنگ نیست. به عبارتی دیگر، گزاره تکراری آتش بس، خرید زمان برای کسب دستاورد میدانی و بر هم زدن نظام محاسباتی مقاومت است. کابینه نتانیاهو احتمالاً در پی آن است از فضای انتقال قدرت در آمریکا به دولت جدید استفاده کند و پیش از روی کار آمدن ترامپ، سطح تنش را افزایش دهد و ریسک های عملیاتی بزرگی انجام دهد تا بتواند در شرایط فعلی با توازن قدرت، تغییر سیاسی و استراتژیک را رقم بزند و عمق امنیتی رژیم را تا لیتانی توسعه دهد.از طرفی دیگر، سوریه ستون مقاومت محسوب می گردد که رژیم با "تصعید تدریجی حملات" ضد مواضع مقاومت در این کشور به دنبال "توسعه سطح درگیری" است تا عقبه لجستیکی مقاومت لبنان را با چالش اساسی مواجه نماید."سرهای داغ" در تل‌آویو و واشنگتن، باید با «شوک‌های مبتکرانه عملیاتی»، «دیپلماسی نهضتی»، «تقویت وحدت ملی و تک صدایی حول محور رهبری»؛« افشای طرح ها و راهبردهای خطرناک دشمن» "سرد" شوند. بنابراین باید به استراتژی دشمن حمله شود.ترامپ تقابل با ایران را تا لبه جنگ مستقیم ادامه خواهد داد اما اینکه وارد جنگ همه جانبه با ایران شود، در دور از ذهن است. شواهد و قرائن حاکی از آن است دوره ترامپ، زمان فروپاشی اسرائیل خواهد بود. رژیم نمی‌تواند از نفرین دهه 80 و حلقه آتش مقاومت و جنگ اراده مردم منطقه به سلامت عبور کند. این جنگ در صورت استمرار برای مقاومت هزینه راهبردی و برای رژیم صهیونی هزینه موجودیتی و برای امریکا هزینه اخراج از منطقه را بردارد.

رژیم صهیونیستی به دنبال ایجاد ۴ شهرک در شمال غزه و ۱۳شهرک در منطقه المواصی یا جنوب غربی غزه است. واقعیت این است دشمن تاکنون نتوانسته است کنشگری مقاومت را از بین ببرد و درست است که حماس اداری تا حدودی ظهور و بروز خارجی ندارد، اما حماس جهادی در حال بازسازی توان خود و جذب نیروی جدید است و انگیزه مقاومتی مردم به شدت افزایش یافته است و رژیم با طرح‌های شهرک سازی نمی‌تواند امنیت نیرو‌های خود را تامین نماید. این پیش بینی را می‌توان کرد که غزه استالینگراد و ویتنام ارتش صهیونی خواهد شد که انرژی و توان آنها را تخلیه و سرآغاز فروپاشی از درون صهیونیست ها خواهد شد.

جمهوری اسلامی تحت هیچ شرایطی عناصر مقاومت را تنها نخواهد گذاشت و اجازه نخواهد داد دشمن اراده خود را بر بیروت و دمشق تحمیل کند‌ و مقاومت برای همه سناریوها برنامه دارد. جمهوری اسلامی نه تنها هرگز اجازه نخواهد داد اتصال میدانی و جغرافیایی عناصر مقاومت قطع گردد بلکه تقویت آن از اهداف اساسی و ژئوپلیتیکی است که در آینده نزدیک شتاب خواهد گرفت. بنابراین رژیم قادر نخواهد بود عقبه لجستیکی حزب الله را با چالش اساسی مواجه کند.این پیام ها می بایست به سران و بدنه مقاومت منتقل می‌شد که تحت تأثیر فشارهای سیاسی و میدانی قرار نگیرند چرا که تحولات و سناریوها به گونه‌ای است که رژیم صهیونیستی در تحولات آینده نقشی نخواهد داشت.

سران رژیم این برداشت غلط را دارند که ایران با توجه به ملاحظات داخلی از «جنگ مستقیم و همه جانبه» پرهیز می¬کند که ضروری است این تصور به طور کامل تغییر کند و دشمن را وادار به تغییر اهداف راهبردی جنگ کند. با افزایش 200 درصدی بودجه نظامی در لایحه بودجه دولت پزشکیان و عزم ایران در اجرای عملیات وعده صادق 3 در زمان مناسب، این توهم تا حدودی خنثی خواهد شد. به نظر می‌رسد در شرایط فعلی سناریوی « عملیات های کیفی و زنجیره‌ای از واکنش‌ها » از سناریوها دیگر محتمل‌تر است. نتیجه این جنگ با رویکرد آخرالزمانی، شکست حداکثری یک طرف و پیروزی مطلق دیگری است و بازی حاصل جمع صفر حاکم است پس تحقق اهداف حداقلی امکان پذیر نیست بلکه حذف موجودیت دیگری هدف اصلی است. بر این اساس توقف جنگ و آتش بس برد-برد سیاست فعلی جبهه غربی و عبری نیست بلکه ابزاری در خدمت میدان است وفریب استراتژیک محسوب می‌گردد که مقاومت نباید در این بازی تجربه شده در غزه وقت خود را صرف نماید.