خبرسازی ارسال سلاح به روسیه و «دیپلماسی فشار» علیه ایران

با روی کارآمدن دولت چهاردهم، جدیدترین دور پروژه «ایران هراسی» غرب، اینبار با محوریت بروکسل آغاز شده است. پس از انتشار گزارش غیر مستند «سی. ان. ان» و «وال استریت ژورنال» در خصوص ارسال موشک‌های بالستیک ایرانی به روسیه، اعضای گروه هفت با محوریت آمریکا و اتحادیه اروپا تحریم‌های جدیدی علیه جمهوری اسلامی ایران وضع کردند. برهمین اساس آمریکا و تروئیکای اروپایی اعلام کردند که از دادن خدمات هوایی به تهران خودداری کرده و از برنامه ریزی برای تحریم «ایران ایر «خبر دادند. همچنین تحریم‌های جدیدی علیه ۱۰ شهروند و ۵ شرکت ایرانی فعال در صنایع وابسته به سپاه پاسداران وضع شد. علاوه بر این چندین نهاد و ۵ کشتی روسی نیز به اتهام واردات سلاح از ایران در لیست تحریم‌های واشنگتن قرار گرفتند. ظاهرا جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز وعده داده است که بروکسل بر روی بسته تحریمی مستقل از قدرت‌های اروپایی کار خواهد کرد. در ادامه این یادداشت به بررسی دلایل تشدید حملات سیاسی- رسانه‌ای علیه همکاری‌های نظامی ایران و روسیه خواهیم پرداخت.
۱. پرده نخست از تشدید تنش میان ایران و غرب نزدیک شدن بزنگاه امضای توافقنامه راهبردی میان تهران- مسکو است. آمریکا و اعضای گروه هفت به شدت نگران توسعه همکاری‌های این دو کشور در حوزه‌هایی همچون پرونده اتمی، بازتعریف نظم امنیتی خاورمیانه، بازسازی و توسعه یگان هوایی ایران، امنیت مسیر‌های دریایی و در نهایت موازنه قدرت در شرق مدیترانه هستند. شکل گیری بلوک بهم پیوسته تهران- مسکو- پکن می‌تواند دامنه نفوذ غرب در آسیا را محدود کرده و آنها را به تدریج در وضعیت تدافعی قرار دهد. برهمین اساس واشنگتن- بروکسل با استفاده از ابزار تحریم قصد دارند میان این سه قدرت تجدیدنظر طلب ایجاد شکاف کرده و آنها را در وضعیت انزوا قرار دهد.
۲. در آستانه آغاز دور جدید مذاکرات رفع تحریم‌ها میان ایران و غرب به نظر می‌رسد اروپا قصد دارد تا اینبار در نقش «پلیس بد» به نقش آفرینی پرداخته و رویکردی تهاجمی در پرونده‌های مورد مناقشه با تهران اتخاذ کند. تجربه تاریخی ثابت کرده است که هرگاه جمهوری اسلامی ایران و اعضای محور یوروآتلانتیک به سمت از سرگیری مذاکرات اتمی حرکت می‌کنند، غرب با وضع تحریم‌های یک یا چندجانبه سعی می‌کند تا قدرت چانه‌زنی خود را در پای میز مذاکره افزایش دهد. البته چنین سیاستی کارایی خود را از دست داده و به نظر نمی‌رسد وضع تحریم‌های جدید بتواند تاثیر قابل توجهی بر اقتصاد ایران و افکار عمومی جامعه ایرانی بگذارد. به عبارت دیگر ایران از «پیچ تحریم‌ها» عبور کرده و دیگر غرب نمی‌تواند با استفاده از این باج خواهی کند. شاید به همین دلیل غربی‌ها بیش از گذشته میل به توافق با ایران دارند تا از این طریق بتوانند بار دیگر بازار ایران را شرطی کرده و با تاثیر گذاری بر روی آن دولت مرکزی در تهران را تحت فشار قرار دهند.
۳. برخی تحلیلگران معتقدند یکی از دلایل خبرسازی این روز‌های کشور‌های غربی علیه تهران- مسکو، ارسال تجهیزات آفندی به کیف است که پیش از این در اختیار ارتش اوکراین قرار نگرفته بود. طی ۱۰ روز اخیر آمریکا و انگلیس کمک‌های نظامی جدیدی در اختیار کیف قرار دادند. به عنوان مثال بخشی از بسته ۵۰۰ میلیون پوندی انگلیس برای اوکراین شامل ۶۵۰ موشک چندمنظوره مارتلت برای تقویت سیستم پدافندی کیف در برابر حملات روسیه است. در حال حاضر انگلیسی‌ها در حال بررسی درخواست اوکراین برای ارسال موشک‌های دوربرد علیه روسیه هستند. پیش از این اوکراینی‌ها دنبال دریافت انواع سامانه‌های پدافندی- آفندی از تل‌آویو بودند، اما صهیونیست‌ها ملاحظات جدی برای ارسال سلاح به اروپا داشتند. حال با خبرسازی جدید غرب علیه همکاری‌های راهبردی ایران- روسیه، این امکان وجود دارد که اسرائیل به بهانه مقابله با تهدید ایران اقدام به ارسال سلاح به جبهه اوکراین کند.
رهبران عالی کشور بار‌ها اعلام کردند موضع تهران در قبال بحران اوکراین «بی طرفی» بوده و هرگونه ارسال سلاح به طرفین منازعه را به دلیل افزایش تلفات انسانی امری مردود می‌دانند. علاوه بر این بار‌ها مقامات دولت‌های سیزدهم و چهاردهم ارسال هرگونه سلاح به جبهه اوکراین را تکذیب کرده و خواستار ارائه شواهد کافی از سوی آمریکا و کشور‌های اروپایی شدند. حال با آغاز دور جدید اتهام زنی غرب علیه ایران به نظر می‌رسد غربی‌ها علاوه بر زنده نگه داشتن پروژه «امنیت سازی ایران» قصد دارند تا به بهانه همکاری نظامی تهران- مسکو، به تدریج تسلیحات تهاجمی ممنوعه را در اختیار کیف قرار دهند.