پشت پرده راهکار دو دولتی

طنین‌سنتر-"دنیس راس" چهره شناخته شده حوزه سیاست خارجی خاورمیانه‌ای آمریکا که تاکنون در چندین دولتِ کشورش خدمت کرده، اخیرا در مقاله‌ای برای نشریه "فارِن افرز"، به این مساله اشاره داشته که جو بایدن در ماه‌های پایانی حضور خود در قدرت، اصلی‌ترین دستوکار و اولویتش را بر پایان دادن به جنگ غزه و پیشبرد دستورکار استقرار یک دولت مستقل فلسطینی و البته توسعه توافق ابراهیم قرار داده است.
البته که دیگر قدرت‌های غربی نیز در برهه‌های زمانی مختلف تاکید داشته اند که راهکار مطرح برای حل منازعات و درگیری‌های جاری میان ملت فلسطین با رژیم اشغالگر قدس، ایجاد یک دولت مستقل فلسطینی در کنار رژیم اسرائیل است. همان چیزی که یاسر عرفات در جراین مذاکرات به اصطلاح صلح با صهیونیست‌ها در دهه ۱۹۹۰ میلادی به توافق با محوریت آن دست یافت با این حال، تاکنون رنگ واقعیت به خود نگرفته است. با این همه، تشدید تاکیدات قدرت‌های غربی بر راهکار دو دولتی و البته افزایش تلاش‌های آن‌ها جهت همراه کردن دیگر قطب‌های قدرت جهان نظیر چین و روسیه با خود، حامل حداقل ۲ پیام هشدار دهنده برای جبهه مقاومت است.
اولاً، تاکید قدرت‌های غربی بر راهکار دو دولتی، در حقیقت نمودی عینی از تلاش‌های آن‌ها برای بر باد دادن دستاورد‌های قابل توجه ملت و مقاومت فلسطین در جریان جنگ غزه و به طور کلی دهه‌ها مقاومت در برابر رویه‌های تجاوزکارانه رژیم اشغالگر قدس است. اینکه می‌بینیم آمریکایی‌ها قویا سعی دارند زمینه را برای یک دولت به اصطلاح مستقل فلسطینی که تشکیلات خودگردان در راس آن باشد فراهم کنند، مقدمه‌ای برای تسهیل توسعه دستورکار عادی سازی روابط اسرائیل و رژیم‌های مرتجع عربی و به حاشیه راندن آرمان قدس شریف است.
این در حالی است که یکی از محرک‌های اصلی اجرای عملیات طوفان الاقصی توسط مقاومت فلسطین این بود که آرمان قدس شریف با خیانت برخی حکام عرب در حال فراموشی بود و عملیات مذکور نه تنها این آرمان را دوباره زنده کرد بلکه هزینه‌های عادی سازی روابط برخی از رژیم‌های عربی با اشغالگران اسرائیلی را نیز به نحو قابل توجهی افزایش داد. از این رو، دولت آمریکا و دیگر قدرت‌های غربی به صورت ضمنی در حال فراهم کردن زمینه‌های لازم جهت بازگشت به دوره قبل از آغاز جنگ غزه و افزایش تحرکات خود جهت محو کردن آرمان قدس شریف هستند.
موضوعی که عملا سعی دارد تا جریان مقاومت در فلسطین وکلیت منطقه و مجاهدت‌های آن‌ها در طی بیش از ۱۱ ماه اخیر در تقابل با رژیم صهیونیستی و دیگ قدرت‌های غربی را بی‌ارزش و بی معنا کند. مساله‌ای که در قالب آن می‌توان همدستی‌های محور غربی-عبری و عربی (رژیم‌های مرتجع عربی) را به عینه دید.
نکته دوم اینکه راهکار دو دولتی همانطور که در بیش از سه دهه اخیر ثابت شده، چیزی جز یک وعده سَر خرمن نیست. رژیم اشغالگر قدس به هیچ عنوان به آن تن نمی‌دهد و می‌بینیم که بهترین گزینه برای غرب و اسرائیل در این رابطه، تشکیلات خودگردان است که صرفا رویکردی سازشکارانه را نسبت به اسرائیل داشته باشد و در برابر تحرکات این رژیم مقاومت نکند.
جالب است برخی از وزرای دولت نتانیاهو به صراحت می‌گویند که ماموریت آن‌ها نابود کردن ملت و مقاومت و به طور کلی موجودیتی به نام فلسطین است. حال اینکه در این وضعیت می‌بینیم دولت بایدن و برخی از دیگر دولت‌های غربی بر راهکار دو دولتی تاکید دارند و بار دیگر می‌خواهند مسیر‌های رفته و به نتیجه نرسیده را ازمایش کنند، از طرحی بزرگ در پشت پرده حکایت دارد که به هیچ عنوان به نفع ملت‌های مسلمان و مخصوصا ملت فلسطین و جبهه مقاومت در منطقه نیست.