❇️۱. تجربه بحرانهای حاد: نیروهای مسلح ایران تجربه مدیریت شرایط دشوار و بحرانی را داشتهاند؛ از مدیریت شرایط دشوار دوران دفاع مقدس گرفته تا مدیریت آشوبهای ادواری در دهه ۱۳۹۰ شمسی و همچنین، ورود موفق به پروندههای امنیتی برونمرزی.
❇️۲. عدمدگرگونی نسلی فرماندهان: فرماندهان نیروهای مسلح هنوز به نسل اول فرماندهان تعلق دارند که همگی دوره فرماندهی و زبدگی خود را در شرایط دشوار جنگ و تثبیت و شکوفایی نظام اسلامی گذراندهاند. نسل جدید نیروهای مسلح نیز در شجاعت، صلابت و آگاهی، شاگردان مکتب انقلاب و فرماندهان پیشکسوت هستند.
❇️۳. تطبیقپذیری کارکردی: در سالهای اخیر با درک دقیق و بهموقع تغییرات در عرصهها و ابزارهای جنگ، تغییراتی در ساختار و کیفیت عملکرد نیروهای مسلح ایجاد شد که دستیابی به موشکهای بالستیک نقطهزن، انواع پهپادها و همچنین، ایجاد یک ارتش سایبری قدرتمند از نمودهای آن است.
❇️۴. پیچیدگی ساختاری: «پیچیدگی به بارآورنده پایداری است». اساساً نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران ساختار سادهای ندارند، بهگونهای که در کنار ارتش قهرمان، سپاه فداکار هم حضور دارد و هر کدام از این نیروها، علاوه بر یگانهای کلاسیک زمینی، دریایی و هوایی، یگانهای نوین جنگال، پهپادی و... نیز دارند.
❇️۵. استقلال: نیروهای مسلح هیچگاه نماینده مصالح و منافع گروه خاصی نبوده و همواره جانفدای وطن، نظام و مردم بودهاند.
❇️۶. توانایی در بسیج ظرفیتها و وحدت عمل
❇️۷. معنویت این نیروها و اتصال آنها به قدرت لایزال الهی
❇️۸. فرماندهی عالی آنها از سوی رهبری الهی و عالم که ایشان نیز همواره متکی به نصرت الهی است.