4 پیام درگیری های اخیر جریان مقاومت و رژیم صهیونیستی

بار دیگر و همزمان با فرارسیدن ماه مبارک رمضان و متعاقبا نزدیک شدن به عید پسح یهودیان، بسیاری از ناظران و تحلیلگران این پیش بینی را مطرح می کردند که به احتمال زیاد همچون سال های قبل، رژیم صهیونیستی دست به اعمال خشونت علیه نمازگزاران و روزه داران فلسطینی خواهد زد. گزاره ای که البته با توجه به روی کار‌بودنِ تندورهای افراطی در دولت جدید رژیم صهیونیستی به نخست وزیری بنیامین نتانیاهو، از شانس به مراتب بیشتری جهت تحقق برخوردار بوده است.

البته که در صحنه عمل نیز چنین شد و شاهد ضرب و جرح و همچنان بازداشت ده ها نمازگزار فلسطینی در مسجد الاقصی به دست نیروهای سرکوبگر و افراطی رژیم صهیونیستی بودیم. بدتر از همه اینکه این نیروها از ورود آمبولانس جهت انتقال مجروحان فلسطینی به مراکز درمانی نیز جلوگیری به عمل آوردند. موضوعی که در فاصله زمانی کمی، با واکنش سنگین و گسترده جریان مقاومت فلسطین رو به رو شد و ده ها راکت از نوار غزه و جنوب لبنان به سمت اراضی اشغالی شلیک شد.

بر اساس برخی ارزیابی ها، اراضی اشغالی تنها ظرف یک ساعت، هدفِ 100 موشک قرار گرفته که به زعم بسیاری از ناظران و تحلیلگرانِ صهیونیست، این حمله حامل سیگنال های خاص و معناداری بوده و رژیم صهیونیستی هدفِ حملات راکتی قرار گرفته که از سال 2006 بی سابقه بوده است. بلافاصله پس از انجام این حملات راکتی نیز کابینه نظامی رژیم اشغالگر قدس تشکیل جلسه داد و از تداوم درگیری ها با جریان مقاومت(پس از حملات محدود این رژیم به نوار غزه و جنوب لبنان) از بیم تبعات مهلک و مرگبار آن برای صهیونیست ها، خودداری کرد.

با این همه، تحولات اخیر در چهارچوب درگیری های گروه های مقاومت با رژیم صهیونیستی، حامل 4 پیام عمده و محوری بوده که توجه به آن ها کاملا ضروری به نظر می رسد.

اولاً، بار دیگر این نکته ثابت شد که دشمن اصلی رژیم صهیونیستی، در وهله نخست، خودِ آن و نیروهای افراطی این رژیم هستند. در اقع، تندروی های افراطی نظیر نتانیاهو و وزرای افراطی دولت وی نظیر ایتامار بن گویر وزیر امنیت ملی اسرائیل و بزالل اسموتریچ وزیر دارایی این رژیم که به صراحت اقدام به تشویق خشونت علیه فلسطینی‌ها می کنند، اکنون صورت حساب های سنگینی را پیش روی رژیم اشغالگر قدس قرار داده و معادلات بازدارندگی جدیدی را علیه آن ایجاد کرده است.

در این راستا جالب است که شماری از تحلیلگران صهیونیست نیز به صراحت نتانیاهو و اعضا افراطی دولت وی را مسوول اصلی موشک باران اخیر شهرهای مختلف رژیم اشغالگر قدس توسط جریان مقاومت معرفی کردند و به این نکته اشاره نمودند که نتانیاهو دیگر نمی تواند خود را ناجی امنیت شهروندان اسرائیلی معرفی کند و از این طریق، رای آن ها را در جریان انتخابات این رژیم و یا در چهارچوب تقابل با رقبای سیاسی اش، به سمت خود جلب کند.

در این راستا، او اکنون در مواجهه با جریان مقاومت و معادلات تعریف شده از سوی آن، کاملا منفعل است و راهی جز عقب نشینی ندارد. از این رو، اقدامات افرادی نظیر بن گویر و اسموتریچ که به صراحت خواستار اعمال خشونت و خونریزی علیه فلسطینی ها می شوند نیز جدای از اینکه انتقادات گسترده بین المللی را از صهیونیست‌ها سبب شده در عین حال، قدرت استدلالی جریان مقاومت جهت برخورد با زیاده خواهی ها و اشغالگری رژیم صهیونیستی را هم تقویت کرده است.

دوماً، واکنش اخیر جریان مقاومت به اعمال خشونت نیروهای رژیم صهیونیستی علیه نمازگزاران فلسطینی در مسجد الاقصی یک پیام محوری را تداعی می کند و آن هماهنگی قابل تامل گروه های مقاومت جهت انجام حملات موشکی و خمپاره ای(حملات بازدارنده) به رویه های مجرمانه رژیم صهیونیستی است. موضوعی که حتی خودِ صهیونیست ها را نیز غافل کرد و موجب شد تا آژیر خطر در بسیاری از شهر و شهرک های این رژیم به صدا درآید.

در واقع، روندِ هماهنگی های سیاسی میان گروه های مقاومت فلسطینی که در جریان نشست سال گذشته الجزایر با حضور 14 گروه فلسطینی آغاز شد و اندکی پس از آن به تداوم رایزنی های آن ها در سوریه ختم شد، اکنون جلوه های عینی خود را در میدان نظامی نیز به نمایش گذاشته و از قدرت قابل توجه جریان مقاومت جهت تحمیل هزینه های راهبردی به رژیم اشغالگر قدس حکایت دارد.

سوماً، یکی از نکات قابل تامل در جریان درگیریهای اخیر جریان مقاومت با رژیم اشغالگر قدس، عقب نشینی صریح مقام های سیاسی و امنیتی دولت این رژیم در برابر پاسخ کوبنده نیروهای مقاومت به اقدامات مجرمانه صهیونیست‌ها علیه نمازگزاران فلسطینی بود. مساله ای که نمود عینی خود را در جریان تنش های داخلی در کابینه نظامی رژیم اشغالگر قدس نیز نشان داده است کما اینکه بر اساس آنچه منابع خبری گزارش داده اند، رئیس موساد خواستار مقابله با حزب الله لبنان(و نه صرفا حماس و جهاد اسلامی فلسطین) نیز شده اما فرمانده ارتش اسرائیل هشدار داده که ورود به جنگ علیه حزب الله می تواند برای اسرائیل تبعات مخربی را به همراه داشته باشد.

در این زمینه به طور خاص مقام های نظامی اسرائیلی نسبت به خطر حملات حزب الله به اراضی اشغالی با استفاده از موشک های نقطه زن هشدار داده اند. به بیان ساده تر، دستگاه نظامی رژیم اشغالگر قدس اکنون بیش از هر زمان دیگری، تقابل با گروهی همچون حزب الله لبنان را خارج از توان خود می بیند و البته که در مواجهه با گروه‌های فلسطینی نیز برای حفظ ظاهر هم که شده، مجبور به واکنش بوده است.

موضوعی که معنا و مفهعوم عینی خود را زمانی نشان می دهد که شاهد بودیم صهیونیست ها تنها پس از طی شدن زمانی کوتاه، به حملاتشان علیه مواضع جریان مقاومت فلسطین خاتمه دادند و به نوعی به طرف فلسطینی این پیام را رساندند که طالبِ تداوم درگیری ها نیستند. موضوعی که بار دیگر یادآور این جمله معروف و تاریخی است که رژیم اشغالگر قدس بر خلاف لفاظی های ظاهری خود، از خانه عنکبوت هم سست تر است.

چهارماً، تنش زایی‌های اخیر رژیم صهیونیستی علیه ملت فلسطین، در شرایطی صورت گرفت که این رژیم به شدت در عرصه منطقه ای و بین المللی منزوی بود و اساسا قدرت اقناعی خود ولو با استفاده از تریبون های فراوان رسانه ای و تبلیغاتی اش را هم از دست داده بود.

در واقع، در پیِ اعتراضات و اعتصابات گسترده اخیر در اراضی اشغالی از سوی شهروندان صهیونیست و اعتراض جدی آن ها به طرح اصلاحات قضایی نتانیاهو که به زعم صهیونیست ها نوعی مقدمه چینی برای دیکتاتوری نتانیاهو در اراضی اشغالی است و البته اقدامات غیرقانونی تندروهای حاضر در دولت نتانیاهو در توسعه شهرک سازیهای غیرقانونی در مناطقی همچون کرانه باختری و در عین حال، موضع گیری های جنجالی اعضای کابینه نتانیاهو در عرصه منطقه ای و بین المللی که اخراج سفیر اسرائیل از اردن و یا برخورد سرد مقام های آمریکایی و اروپایی(به طور خاص کشورهای فرانسه و آلمان) با این رژیم و البته اخراج تحقیر آمیز اخیر نماینده این رژیم از نشست اتحادیه آفریقا را به دنبال داشته، درگیری های چند روز گذشته میان جریان مقاومت با اشغالگران صهیونیست در منزوی‌ترین حالت این رژیم صورت گرفته و رژیم اسرائیل، نه در بعد داخلی، نه منطقه ای و نه بین‌المللی، از هیچ حمایت موثری از خود جهت تقابل با جریان مقاومت برخوردار نبوده است و همین موضوع آن را به تسلیم در برابر مبارزان مقاومت واداشته است. موضوعی که زنگ خطرهای جدی را در اراضی اشغالی به صدا درآورده و در ادامه راه می تواند چالش های جدی را نیز برای این رژیم ایجاد کند.