در حالی رسانه های عراقی و عربستانی خبر از سفر قریب الوقوع محمد بن سلمان ولیعهد سعودی به عراق می دهند که شرایط منطقه در عین پیچیده شدن وضعیت متفاوتی را تجربه می کند که شکست آمریکا در افغانستان و ترک مفتضحانه این کشور از مهمترین علائم آن است، از این رو برای درک اهداف و ماهیت این سفر پیش از هرچیز باید به شرایط مذکور توجه کرد.
منطقه غرب آسیا در حال حاضر با تلاش و برنامه ریزی دقیق محور مقاومت و به ویژه جمهوری اسلامی ایران با واقعیتی تعیین کننده یعنی اخراج نیروهای آمریکایی بیش از پیش روبرو می شود، در حالی که در آستانه شهادت سرداران مقاومت به دست نیروهای تروریست آمریکایی و طرح این موضوع از سوی رهبر معظم انقلاب، بسیاری از کارشناسان تحقق این امر را راهی طولانی و بعضا بعید می دانستند، اما برکت خون شهدای مقاومت و تلاش مجدانه سربازان این عرصه ثابت کرد، سخنان ایشان نه تنها بر اساس واقعیت های منطقه بیان شده، بلکه از ظرفیتی کامل برای تبدیل شدن به راهبرد برای غلبه بر دشمنان برخوردار است. از سوی دیگر متحدان و اذناب آمریکا به ویژه عربستان در منطقه نه تنها با شکست های سنگینی روبرو شده اند بلکه قادر به برون رفت از وضعیت کنونی نیستند و در نهایت این که گفتمان مقاومت به عنوان گفتمان برتر به مردم منطقه ثابت کرده است که توسعه، رفاه و استقلال نه از مسیر رابطه با بازیگران مدعی فرامنطقه ای بلکه صرفا از راه این گفتمان حاصل می شود.
بر اساس این واقعیات می توان تحلیل کرد که سفر بن سلمان به عراق بر اساس چهار پیشفرض و هدف مهم صورت می گیرد، که عبارتند از:
الف- پذیرش اهمیت بازی در چهارچوب تحولات منطقه بدون توجه به بازیگران فرامنطقه ای به ویژه آمریکا و احیای روابط و کاهش تنش ها با کشورهای منطقه و تلاش برای ایجاد شبکه روابط جدید بر اساس تأمین منافع دو طرفه، در این رابطه می توان به اظهار نظر رحیم العبودی، از رهبران جریان حکمت ملی عراق توجه کرد که به العربی الجدید گفت: سفر ولیعهد سعودی به بغداد بر پرونده‌های اقتصادی و سرمایه‌گذاری و نقش عراق در نزدیک‌سازی دیدگاه‌های تهران و ریاض و حل اختلافات آنها تمرکز خواهد داشت؛
ب- ایجاد تفاهم در رابط با موضوعات راهبردی و تحولات منطقه و تلاش برای ایجاد رویکردی همسان در مواجهه با سایر بازیگران منطقه غرب آسیا؛
ج- برخی اهداف جانبی از جمله زمینه سازی برای همکاری و هماهنگی در مسائل سیاسی و امنیتی؛ افتتاح مراکز تجاری عربستان سعودی در عراق؛ بازگشایی گذرگاه های مرزی و افزایش مسیر های مواصلاتی بین دو کشور؛ هماهنگی در ارتباط با حمایت متقابل در محافل بین‌المللی؛
د- به عنوان آخرین مورد نیز به رقابت با تهران به عنوان راهبردی ترین اصل سیاست خارجی ریاض می توان اشاره کرد که بر اساس آن این سفر با دو هدف کاهش نفوذ جمهوری اسلامی ایران در عراق و از سوی دیگر تقویت جایگاه سعودی در این کشور صورت می گیرد، چرا که ریاض نگران جایگاه برتر و بلامنازع تهران و مقاومت در کشورها و تحولات منطقه است.