روز دوشنبه 29شهریور بالاخره دولت 77 ام لبنان به نخست وزیری نجیب میقاتی با 85 رأی موافق نمایندگان مجلس این کشور شروع به کار کرد (تعداد نمایندگان مجلس لبنان 128 نفر است و از این تعداد 11 نفر استعفا داده یا فوت کرده اند). برخی از تحلیلگران معتقدند با توجه به وجود مشکلات متعدد داخلی و خارجی، نباید امید زیادی به کسب دست آوردهای ویژه برای دولت میقاتی داشت. از سوی دیگر برخی از طرف های خارجی مانند عربستان سعودی از مدتها پیش سیاست تلاش برای سقوط کامل لبنان را در پیش گرفته اند و آمریکائی ها نیز استراتژی «لبنان ضعیف» یا «لبنان بدون مقاومت» را در صدر سیاست های خود قرار داده اند. اگر چه جریان عمده المستقبل به دولت میقاتی رای اعتماد داده است اما اساساً دولت کنونی لبنان در دایره دولت دوستان مقاومت جای دارد لذا دشمنان داخلی و خارجی لبنان از تمام امکانات خود برای به نتیجه نرسیدن تلاش های دولت میقاتی استفاده خواهند کرد. آنها به خوبی می دانند هر چه دولت لبنان تا انتخابات ماه می 2022 ناکام تر باشد، این ناکامی به اسم جریان مقاومت نوشته خواهد شد.
میقاتی، میراث دار بحران
دولت میقاتی میراث دار بحران هائی است که خود در ایجاد آنها نقشی نداشته است، 10 مشکل عمده ای که دولت او باید برای رفع آن اقدام کند عبارتند از؛ تعیین تکلیف دعم الحکومی یا یارانه دولتی به کالاها، حسابرسی های کیفری انفجار بیروت، مساله سوخت و انرژی، کاهش ارزش پول ملی، کرونا، بازسازی خرابی های ناشی از انفجار بندر بیروت، انتخابات مجلس آینده لبنان، وام از صندوق بین المللی پول، تعاملات منطقه ای و بحران مرزی-دریائی با سرزمین های اشغالی. هر کدام از این 10 مشکل، ظرفیت آن را دارند که دولت جدید لبنان را به سقوط بکشانند.
لزوم پیوند با مقاومت
از سوی دیگر اما این دولت برگ برنده ای در اختیار دارد که در صورت استفاده صحیح از آن می تواند با موفقیت به استقبال انتخابات مجلس ماه می 2020 برود و نه تنها اکثریت خود را در مجلس آینده حفظ کند بلکه به عنوان دولتی مقتدر معرفی گردد که توانائی عبور از بحران را نیز دارد.
آنچه تاکنون توانسته لبنان را علیرغم سنگ اندازی های آمریکا و عربستان از سقوط کامل حفظ کند، حمایت جریان مقاومت در داخل لبنان و تلاش های بیروت برای برقراری پیوند اقتصادی و تجاری بیشتر با محور مقاومت در منطقه است. به عبارتی می توان مقاومت را تنها راه نجات لبنان و دولت میقاتی دانست. پیچیدگی سیاست، حکومت و طائفه گری در لبنان امکان اتخاذ تصمیمات کاملا مستقل را از دولت این کشور گرفته است و انتظار همراهی مستمر با محور مقاومت منطقه ای، حداقل در حال حاضر نگاهی خوشبینانه و تا حدودی غیر واقعی است، اما مقامات لبنانی به خوبی می دانند که صرفا پس از مساعدات ایران و کمک های عراق و لبنان بود که بخشی از مشکلات این کشور حل شد. حتی آنچه این روزها با عنوان کمک های مصر و اردن برای حل مساله گاز و برق لبنان مطرح است، در سایه ابتکار حزب الله در خرید سوخت از ایران به وقوع پیوست، به عبارتی تا پیش از سخنرانی سید حسن نصر الله در عاشورای سال جاری، هیچ طرحی از سوی غرب و متحدانش برای کمک به لبنان جنبه عملیاتی نگرفته بود.
از میان وعده های خارجی؛ اعم از برق اردن، گاز مصر، کمک های آمریکا و وام صندوق بین المللی پول که برای کمک به لبنان مطرح شده تنها وعده ای که مردم لبنان به صورت ملموس آن را احساس کرده اند؛ سوخت ایرانی است. بی سبب نیست که حتی سیاستمداران منتقد جریان مقاومت نیز از کمک های ایران در این زمینه تشکر کرده اند. در روز رای اعتماد به دولت میقاتی برق ساختمان محل نشست نمایندگان قطع شد، حضور تانکر سوخت رسان ایران و تغذیه منبع گازوئیل به منظور راه اندازی برق موقت ساختمان خبر حائز اهمیتی بود که می تواند برای لبنانی ها نمادی از شناختن دشمنان و دوستان واقعی باشد. سیاستمداران لبنانی می دانند که سایه سنگین آمریکا در لبنان صرفا راهی برای محافظت از امنیت رژیم صهیونیستی و جلوگیری از قدرت گیری لبنان است، نمونه بارز و اخیر این ادعا آنکه؛ در حال حاضر که دعوای حقوقی و فنی بین لبنان و تل آویو در تعیین مرزهای دریائی مملو از ذخایر نفت و گاز در جریان است. واشنگتن برای فشار به لبنان به عقد قرارداد اکتشافی بزرگ با رژیم صهیونیستی در مناطقی دست زده که محل مناقشه است.
در سایر مسائل، مشکلات و بحران های پیش روی لبنان اعم از مساله بازسازی بندر بیروت، سوخت، برق، دادرسی کیفری عاملان انفجار و سایر بحران های ریز و درشت، دست آمریکا و عربستان به روشنی مشهود است و بر عکس آنچه موجب کاهش شعله هر یکی از بحران های مذکور گردیده جریان داخلی و محور منطقه ای مقاومت است.