تمایل به بازگشت

اتحادیه اروپا در ۲۵ مارس ۱۹۵۷ با امضای ۶ قدرت شامل فرانسه، آلمان غربی، ایتالیا، هلند، بلژیک و لوکزامبورگ تشکیل شد، این اتحادیه در ابتدا برای اهداف اقتصادی تشکیل شده بود ولی بعدها که قدرت های بزرگ دیگر عضو این اتحادیه شدند این اتحادیه به یک اتحادیه سیاسی_ اقتصادی تبدیل شد.
اتحادیه اروپا و ادغام قوانین همانطور که رونق هایی را برای کشورهای عضو داشت تبعاتی را هم برای این کشورها در پی داشت برای مثال در بحران مالی سال ۲۰۰۸ وقتی که بانک مرکزی اروپا نتوانست بحران مالی به وجود آمده را حل و فصل کند رکود اقتصادی شدیدی بر کشورهای عضو اتحادیه اروپا وارد شد، پیامدهای این رکود اقتصادی عبارت بود از:۱_ بحران مالی ۲_ کاهش درآمد مالیاتی ۳_ افزایش بیکاری ۴_ نیاز بانک ها به کمک مالی ۵_ افزایش بدهی بعضی از کشورهای اروپایی و...
این رویدادها و حوادث باعث شد که کشورهای ثروتمند اتحادیه اروپا همچون انگلستان برسند که خود را ملزم به حمایت از کشورهای کم برخوردار نبینند، از طرف دیگر نیز اتحادیه جدید اروپا مهاجرت افراد از یک کشور به کشور دیگر را در این اتحادیه آسان کرد به طوری که با پیوستن انگلیس به این اتحادیه، جمعیت مهاجرین به این کشور چندین برابر شد. علت افزایش این مهاجرت ها به انگلستان بنا به دو دلیل بود: اول اینکه هنگام شکل گیری اتحادیه اروپا،کشورهای عضو این اتحادیه دارای مردمی فقیر بودند که تمایل به مهاجرت به کشورهای ثروتمند همچون انگلستان داشتند، دوم اینکه بحران مالی سال ۲۰۰۸ در بعضی از کشورهای اروپایی، فشار اقتصادی را به مردم آن کشورها وارد کرده بود که تصمیم به مهاجرت به کشورهای دیگر از جمله انگلستان گرفتند؛ لذا 1- الزام به کمک به کشورهای کم برخوردار 2- مهاجرت بیش از حد به انگلستان و مخالفت انگلیسی ها با این مهاجرت ها، و موارد بسیار دیگر باعث شد که دیوید کامرون نخست وزیر وقت انگلستان موضوع همه پرسی برای باقی ماندن انگلستان در اتحادیه اروپا را مطرح کند و در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۶ مردم انگلستان در یک همه پرسی که در این کشور برگزار شد، در این همه پرسی نزدیک به ۱۷ میلیون نفر(51/9 %) موافق خروج انگلستان و ۱۶ میلیون نفر(48/1%) مخالف خروج انگلستان از اتحادیه اروپا بودند ، لذت در این همه پرسی مردم انگلستان با اختلاف اندکی به خروج از اتحادیه اروپا (برگزیت) رای دادند، کشور انگلستان بعد از این همه پرسی در ۲۹ مارس ۲۰۱۷ رویه رسمی خروج انگلستان از اتحادیه اروپا را آغاز کرد با خروج انگلستان از اتحادیه اروپا دیوید کامرون نخست وزیر این کشور که مخالف خروج انگلستان از اتحادیه اروپا بود استعفا داد و به جای او ترزا می، که از رهبران حزب محافظه کار بود نخست وزیر شد، ترزا می هم به دلیل آن که نتوانست با اتحادیه اروپا به توافقی که مورد تایید پارلمان انگلستان باشد دست یابد در ۲۴ مه ۲۰۱۹ استعفا داد، بوریس جانسون نیز بعد از آن که نتوانست نظر پارلمان را برای اجرای برگزیت جلب کند خواهان برگزاری انتخابات زودهنگام شد تا بتواند با تغییر کابینه رای مورد نیاز برای خروج انگلستان از اتحادیه اروپا را کسب کند، توافق بوریس جانسون با اتحادیه اروپا بعد از تغییر کابینه به تصویب پارلمان انگلستان رسید و پارلمان اروپا هم این طرح را یک هفته بعد به تصویب رساند سرانجام انگلستان در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰ به طور رسمی از اتحادیه اروپا خارج شد؛
در همان زمان انگلستان می دانست که اجرای برگزیت یکسری پیامدهایی را برای این کشور در پی خواهد داشت؛ از جمله اینکه با خروج انگلستان از اتحادیه ۱_نمایندگان انگلستان 73 کرسی خود را در اتحادیه از دست خواهند داد. ۲_ عدم حضور انگلستان در نشست های اتحادیه اروپا؛ نخست وزیران انگلستان بعداز برگزیت تنها در صورت دعوت رسمی می توانند در نشست های اتحادیه اروپا حضور داشته باشند و در نشست هایی که درباره مسائل مختلف تصمیم گیری می شود بدون دعوت نمی توانند شرکت کنند.
اما کشور انگلستان به دنبال یکسری اهداف بعد از خروج از اتحادیه بود که باعث می شد از چالشهای ذکر شده چشم پوشی کند این اهداف عبارت بودند از:۱_ استقلال بیشتر انگلستان در تصویب قوانین ۲_ کنترل بیشتر بر مرزها و تردد شهروندان دیگر کشورهای اروپایی ۳_ خروج از اتحادیه گمرکی ۴_ استقلال پیدا کردن انگلستان در برقراری سیاست های کشاورزی و ماهیگیری۵_ حفظ استقلال و تقویت پوند انگلستان به عنوان پول ملی ۶_ خروج انگلستان از بازار واحد اروپا(دست یافتن به بازارهای جهانی) ۷_ عدم تعهد به ارائه کمک‌های مالی به کشورهای با ثروت کم ۸_ تقویت روابط مستقل با آمریکا خارج از چهارچوب محور یورو ۹_ تجارت با جهان و...
در واقع کشور انگلستان به دنبال الگوی نروژ بود تا خارج از قوانین دست و پا گیر اتحادیه با کشورهای غیر عضو اتحادیه قراردادهای تجاری امضا کند و از ظرفیت های تجارت با اعضای اتحادیه استفاده کند ولی در قید و بند قوانین اتحادیه نباشد، اما بعد از خروج از اتحادیه، اولین اتفاقی که افتاد سقوط ارزش پوند و سقوط نفت در بازارهای جهانی بود، در واقع پوند به کمترین مقدار در ۳۰ سال اخیر و شاخص بورس هم به پایین ترین سطح از سال ۲۰۰۸ رسید با وقوع این بحران ها دولت انگلستان به دنبال یک توافق جدید درباره آینده همکاری‌های تجاری بین انگلستان و اتحادیه اروپا بود، در توافق جدید، در توافق جدید انگلستان فقط به خاطر این که به مردم نشان بدهد که بعد از چهار سال و نیم کشمکش به یک توافق دست پیدا کرده است، امتیازهای زیادی به طرف مقابل داد. در این توافق به انگلستان نه تنها آزادی ماهیگیری در آب های خودش را نمی دهد بلکه این کشور را از مقررات و استانداردهای اتحادیه اروپا هم آزاد نمی کند و حتی این اجازه را نمی دهد که انگلستان بتواند با دیگر کشورها معاهدات تجاری مستقل امضا کند در توافق جدید انگلستان امتیاز خاصی به دست نیاورد، آنچه که پیش بینی می شد که با برگزیت انگلستان حاکمیت کنترل و سرنوشت کشور خود را در دست می گیرد عملا با محدودیت‌های تحمیل شده در توافق جدید بی معنا شد، عواقب برگزیت خیلی بیشتر از این چیزها بود زمانی که بوریس جانسون وعده های جذاب در رابطه با برگزیت به مردم انگلستان می داد هیچ وقت فکر نمی کرد که تو خالی بودن این وعده های رنگارنگ خیلی زود نشان داده شود و باعث شود که دولت جانسون به لبه پرتگاه نزدیک‌تر شود. گرانی ها،صف‌های طولانی سوخت، دعواها در جایگاه های سوخت، نگرانی های مردم از کمبود سوخت و انرژی، کمبود مواد غذایی، کاهش رشد اقتصادی، افزایش فقر و ..‌. تنها بخش کوچکی از مشکلات مردم انگلیس بعد از خروج از اتحادیه ارپا به شمار می رود.
مهمترین پیامدهای خروج انگلستان از اتحادیه اروپا که انتقادهای زیادی را هم به بوریس جانسون وارد کرده عبارتند از:
1_ بحران سوخت و انرژی؛ یکی از بحران هایی که انگلستان بعد از برگزیت با آن روبرو شد بحران سوخت و انرژی بود به طوری که بعضی از پمپ بنزین ها به علت نداشتن سوخت تعطیل شدند و مسئولان در انگلستان کمبود راننده و تانکرهای سوخت رسان را علت این کمبود ها می دانند آنها معتقدند خروج انگلستان از اتحادیه و سخت گیری ها و مقررات ورود رانندگان دیگر کشورها به انگلستان موجب چنین بحرانی شده است، کمبود سوخت و انرژی همچنین باعث افزایش قیمت سوخت گردیده که این امر باعث تشدید این بحران شده است.
2_ عمیق تر شدن شکاف و نابرابری اجتماعی؛ اگر چه قبل از برگزیت هم در انگلستان نابرابری و شکاف‌ها وجود داشت اما بعد از خروج انگلستان این نابرابری ها و شکاف ها عمیق تر شد به طوری که با توجه به بحران های که انگلستان در حال حاظر با آن ها دست و پنجه نرم می کند، اگر یک همه پرسی دوباره در این کشور برگزار شود مردم با اختلاف کمی به ادامه عضویت در اتحادیه اروپا رای خواهند داد.
3_ کمبود نیروی کار؛ بعد از برگزیت با توجه به کمبود مهاجرت به کشور انگلستان نیاز به نیروی کار در انگلستان چندین برابر شد به طوری که پست های خالی مشاغل مورد نیاز جامعه انگلستان افزایش پیدا کرد و با توجه به خروج انگلستان از اتحادیه اروپا که شرایط تجارت میان انگلستان و دیگر کشورهای اتحادیه اروپا به هم خورد و نگرانی که در بین تاجران و شهروندان انگلیسی به همراه داشت مسئله ای شد تا به بحران نیروی کار در این کشور بیشتر دامن زده شود.
4_ فرار شرکت‌های خارجی از انگلیس؛ برگزیت و محدودیت های آن باعث شد که بسیاری از شرکت های خارجی دفتر مرکزی خود را به یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا انتقال بدهند تا علاوه بر فرار از محدودیت های برکزیت مالیات کمتری هم بپردازند.
5_ بحران حمل و نقل؛ بعد از برگزیت و خروج انگلستان از اتحادیه اروپا انگلستان به دلیل کمبود بیش از صد هزار راننده وسایل نقلیه سنگین مثل کامیون‌های حامل مواد غذایی با کمبود اقلام غذایی در قفسه های سوپر مارکت ها روبرو شد.
6_ کمبود مواد غذایی؛ بحران دیگر برگزیت کمبود مواد غذایی که انگلستان با آن روبرو شد بسیاری از کارشناسان معتقدند که این بحران را می توان تلفیقی از پیامدهای کرونا و همچنین برگزیت دانست اما آن چیزی که مهم است خالی بودن قفسه های فروشگاه ها و سوپرمارکت ها است که انگلستان با آن مواجه است.
7_ افزایش فقر و کاهش رشد اقتصادی؛ یکی دیگر از پیامدهای برگزیت افزایش فقر و کاهش رشد اقتصادی در انگلستان بود بعد از برگزیت ارتباط تجاری انگلستان با کشورهای اروپایی سخت تر شد برگزیت همچنین روند رشد اقتصادی را در انگلستان کند کرد به طوری که بسیاری از شرکت های خارجی به دنبال خروج از انگلستان شدند.
8_ مطرح شدن استقلال اسکاتلند؛ تلاش اسکاتلندی ها برای برگزاری همه پرسی در خصوص جدایی از انگلستان مشکل دیگری بود که بعد از برگزیت انگلستان با آن مواجه شد در واقع در همه پرسی که در سال ۲۰۱۶ در انگلستان برگزار شد ۶۲% اسکاتلندی ها به باقی ماندن در اتحادیه اروپا رای دادند و جدا شدن انگلستان از اتحادیه اروپا باب میلشان نبوده است.
همه این موارد که مطرح شد تنها بخشی از پیامد های برگزیت است که انگلستان با آنها دست و پنجه نرم می‌کند به طوری که یک سال پس از خروج انگلستان از اتحادیه اروپا شهروندان این کشور خواستار بازگشت به اتحادیه هستند شهروندان انگلستان نسبت به تصمیم خود مبنی بر خروج از اتحادیه اروپا پشیمان هستند و دولت بوریس جانسون هم که حامی خروج از اتحادیه بود نتوانسته است افکار عمومی کشورش را در خصوص فواید استقلال از اتحادیه اروپا اقناع کند با توجه به وضع موجود به نظر می رسد بوریس جانسون هم پس از دیوید کامرون و ترزا می به سومین قربانی برگزیت تبدیل خواهد شد.