تحلیل کوتاه در مورد مهاجرین افغانستانی

❇️ پس از حمله ددمنشانه رژیم صهیونیستی اسرائیل در بامداد روز جمعه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، تعدادی از عناصر نفوذی و همدست سرویس جاسوسی موساد در مناطق مختلف ایران دستگیر شد و این احتمال که شماری از آنان از اتباع خارجی کشور‌های همسایه باشد، وجود دارد.

❇️ بدون شک، رژیم صهیونیستی با شکست در جبهه رودررو، به ایجاد فتنه‌های قومی و مذهبی دل‌بسته است، هرچند که تا کنون نیز ۷۰ تا ۸۰ درصد حملات تروریستی رژیم کودک‌کش تلاویو از طریق پهپاد‌ها و کوادکوپتر‌های هدایت شونده، آتش زدن تایر، انفجارات ساختگی و... برای ایجاد هراس عمومی بوده است.

❇️ دشمن صهیونیستی به ایجاد درگیری‌های شهری بین افغانستانی‌های مهاجر و ایرانی‌ها، دلخوش کرده است، اما واقعیت اینست که مهاجرین افغانستانی دارای طیف‌های متعددی بوده که بخش عمده آنها با ایران همراه بوده و شمار اندکی از آنان، به ابزاری تبدیل شده و برای انجام عملیات تروریستی و خرابکارانه استخدام شده‌اند.

❇️ بخشی از مهاجرین افغانستانی، اساساً متولد ایران بوده و خانواده‌های آنان بیش از سه چهار دهه است که در ایران زندگی کرده‌اند و به نوعی به ایران عرق ملی پیدا کرده‌اند. برخی نیز شیعیان و فاطمیون هستند که در دوران جنگ تحمیلی و مبارزه با داعش در کنار ایرانی‌ها حضور داشته‌اند.

❇️، اما بخشی از مهاجرینی که بعد از مرداد ۱۴۰۰ وارد کشور شدند، باید شناسایی و اخراج شوند. اینان شامل پشتون‌ها و غیرپشتون‌هایی‌اند که گاه سابقه نظامی دارند و در وضعیت سخت، مورد بهره‌برداری سرویس‌ها قرار می‌گیرند.

❇️ در عین حال باید مراقب بود که روند شناسایی و سامان‌دهی مهاجرین به بروز افغان‌هراسی یا دامن زدن به نفاق میان دو ملت هم‌زبان و هم‌دین منجر نشود. دشمنان در تلاش‌اند تا از دل دغدغه‌های امنیتی، شکاف اجتماعی و فرهنگی بسازند؛ لذا هوشیاری نخبگان، رسانه‌ها و مسئولان در تفکیک بین مهاجرین وفادار و عناصر مشکوک، ضرورتی حیاتی است.