- اعتراف ترامپ به شکست ماشین جنگی صهیونیستها
- منطقه غرب آسیا "فلسطین جدید"
- اعلام رسمی مرگ دیپلماسی یک طرفه
- 4 نکته در مورد یک برکناری پُرحاشیه در دولت ترامپ
- نشست کاخ سفید، زلنسکی زیر فشار و اروپا نگران
- نگاه ابزاری آمریکا به دولت های منطقه؛ تثبیت سلطه و بی ثبات سازی منطقه
- هیدروپولیتیک ایران و ادعاهای نتانیاهو
- پارادوکس امپریالیستی ترامپ و افول هژمونیک آمریکا در گذار به چندقطبی
- فقر قدرت و عبرت اوکراین؛ از کییف تا آلاسکا
- پوتین، زلنسکی و ترامپ؛ سه روایت، یک میز
- جنگ ۱۲ روزه؛ بازمهندسی حافظهاجتماعی و بازآرایی موازنه قوا
- مخالفت روسیه و چین با مکانیسم ماشه؛ دریچهای به دوقطبی تازه قدرت در جهان
- روانشناسی سیاسی پافشاری نتانیاهو بر «اسرائیل بزرگ»
- روانشناسی سیاسی پافشاری نتانیاهو بر «اسرائیل بزرگ»
- واکاوی اهمیت سفر منطقه ای علی لاریجانی
تغییر هندسه مقاومت در سایه همکاری دمشق با تلآویو (کریدور داوود)
❇️ با روی کار آمدن دولت ابومحمد الجولانی، وضعیت ژئوپلیتیکی و موازنه قدرت در سوریه وارد مرحلهای تازه و بسیار حساس شده است. این تحول صرفاً به معنای تغییر مدیریت سیاسی نیست، بلکه چشماندازی برای فعالتر شدن سناریوهای امنیتی و ژئوپلیتیک خطرناک در منطقه محسوب میشود که آثار آن میتواند فراتر از مرزهای سوریه دامنه پیدا کند؛ لذا بنظر میرسد رژیم صهیونیستی که از مدتها پیش پروژههای پیچیدهای برای بازطراحی موازنه قدرت در غرب آسیا را دنبال میکند درحال اجرای طرح کریدور داوود است.
❇️ در چنین بستری، نشانههای آشکاری از تشدید همکاریها و هماهنگیهای پشت پرده میان دولت دمشق و برخی نهادهای اطلاعاتی خارجی، بهویژه رژیم اشغالگرقدس، دیده میشود. حملات گسترده و هدفمند رژیم صهیونیستی به مواضع محور مقاومت و ارتش سوریه در مناطق جنوبی، دیگر تنها یک سیاست بازدارنده یا مقابله با نفوذ ایران نیست، بلکه بخشی از یک طرح بزرگتر برای ایجاد "کریدور داوود" به حساب میآید؛ کریدوری که هدف آن نه فقط اتصال سرزمینی اسرائیل به اربیل عراق، بلکه تسهیل نفوذ امنیتی و لجستیکی در اعماق سوریه و عراق و تضعیف محور مقاومت در منطقه است.
❇️ پروژه "کریدور داوود" بر ایجاد یک مسیر راهبردی از جنوب سوریه، بهویژه مناطق سویدا و درعا، تا مرزهای عراق و از آنجا تا اربیل کردستان عراق متمرکز است. اجرای این طرح میتواند نقشه ژئوپلیتیک سوریه را بهطور جدی تغییر داده و موجبات تقسیم سرزمینی یا برهم زدن توازن جمعیتی-فرقهای را فراهم آورد؛ گویا همزمان وعدههایی درباره الحاق بخشهایی از شمال و شرق لبنان به خاک سوریه نیز بهعنوان ابزار چانهزنی و ایجاد اختلاف در بین نیروهای محلی و منطقهای مورد استفاده قرار میگیرد. سابقه حمایت اطلاعاتی و لجستیکی اسرائیل از گروههای تندرو در جبهه جنوب سوریه، عملاً زمینهساز گسترش نقش آنان در سناریوهای تجزیهطلبانه شده است.