✅سخنان امروز ترامپ در جلسه هیئت دولت آمریکا بار دیگر نشان داد که انرژی، ستون اصلی نگاه او به سیاست خارجی است. او با تأکید بر اینکه «از چین جلو زدهایم» و با اعلام ساخت دهها مرکز تولید برق، عملاً رقابت ژئوپلیتیکی با پکن را در حوزه انرژی به نمایش گذاشت. در نگاه واقعگرایانه ترامپ، برتری در انرژی معادل برتری در قدرت ملی و هژمونی جهانی است.
❇️ترامپ در عین پذیرش انرژی هستهای، بهشدت از توسعه انرژیهای خورشیدی و تجدیدپذیر پرهیز میدهد و بازگشت به سوختهای فسیلی را ضروری میخواند. این موضع نشان میدهد که ذهنیت او بیشتر معطوف به امنیت انرژی فوری و ابزار فشار ژئوپلیتیک است تا همراهی با روند جهانی گذار انرژی. حتی افزایش قیمت انرژی در اروپا را فرصتی برای تضعیف رقبا و تقویت صادرات آمریکا میبیند؛ ذهنیتی که نشاندهنده خلاقیت، اما گزینشگری خاص اوست.
❇️با این حال، همین رهیافت گزینشی زمانی که به ایران میرسد به سیاستی بازدارنده بدل میشود. ترامپ انرژی هستهای را برای آمریکا «خوب» میداند، اما برای ایران «ممنوع» میسازد. دلیل روشن است: ایرانِ برخوردار از انرژی هستهای، استقلال راهبردی و توان بازدارندگی به دست میآورد و از چرخه فشار غرب خارج میشود. بنابراین، همان چیزی که در ذهن خلاق ترامپ ابزار قدرت آمریکا است، برای ایران تهدید قلمداد میشود تا مانع شکلگیری توازن جدید ژئوپلیتیکی در خاورمیانه گردد.