اشتباه واژگانی پزشکیان؛ اپوزیسیون یا منتقدان مشفق؟

✅سخن مسعود پزشکیان در دیدار با جبهۀ اصلاحات مبنی بر آمادگی برای گفت‌و‌گو با «اپوزیسیون» توجه‌برانگیز شد، اما با نگاهی دقیق‌تر می‌توان آن را ناشی از خطای واژگانی دانست، نه تحولی در سیاست رسمی.

❇️در علوم سیاسی، اپوزیسیون به جریان سازمان‌یافته‌ای گفته می‌شود که با ساختار سیاسی حاکم در تعارض است و برای جایگزینی آن تلاش می‌کند. اما نظام جمهوری اسلامی از ابتدا مخالفت را درون خود تعریف کرده و کرسی‌هایی برای منتقدان قائل بوده؛ نه آنکه اپوزیسیون‌محور باشد.

❇️آنچه پزشکیان گفت، ناظر به همان گروه‌های منتقد داخلی بود که اخیراً بیانیه‌هایی مشفقانه منتشر کرده‌اند، نه نیرو‌های متوهم خارج‌نشین که نه ساختار دارند و نه مانیفست سیاسی روشن. استفاده نادرست از واژۀ "اپوزیسیون"، بیشتر بازتابی از تجربۀ سیاسی خاص و بی‌توجهی به حساسیت مفاهیم در گفتمان رسمی است.

❇️ضمن آنکه باید میان این منتقدان درون‌نظام با چهره‌هایی، چون میرحسین موسوی تفاوت قائل شد؛ او نه اپوزیسیون بود و نه منتقد مسئول، بلکه حضوری موسمی و بحران‌ساز داشت. بنابراین، نه اصلاح‌طلبی مرده، نه جمهوری اسلامی اپوزیسیون‌پذیر شده؛ تنها رئیس‌جمهور واژه‌ای را در جای نادرست به‌کار برده است.