از قدرت ترکیبی تا دیپلماسی هوشمند: فصل نوین حکمرانی انقلابی

❇️ تحلیل دقیق تحولات امروز ایران مستلزم عبور از دوگانه‌سازی‌های منسوخ «میدان_ دیپلماسی» است. جمهوری اسلامی اکنون در مرحله‌ای از بلوغ حکمرانی قرار دارد که قدرت ترکیبی را به کار بسته است؛ جایی که دیپلماسی، رسانه و میدان، همچون اجزای هماهنگ یک موتور محرکه، اهداف ملی را پیش می‌برند. در این الگو، حتی یک گفت‌و‌گو با رسانه متخاصم، می‌تواند ابزاری برای جنگ روایت‌ها، ارسال پیام به مخاطبان بین‌المللی، و تثبیت موقعیت ایران در ذهن نخبگان جهان باشد.

❇️ پس از نمایش موفق بازدارندگی در میدان و فروریختن هیمنه امنیتی رژیم صهیونیستی، اکنون نوبت دیپلماسی است تا این توازن جدید قدرت را در سطح بین‌المللی نهادینه کند. حضور فعال در ساختار‌های نوظهور قدرت جهانی مانند شانگهای و بریکس، فرصت‌های بی‌سابقه‌ای برای تنظیم روابط و پیشبرد منافع ایران فراهم کرده است. دیپلماسی کنونی، مسئول مدیریت هوشمندانه تنش و جلوگیری از فرسایش دستاورد‌های امنیتی است؛ نقشی که تنها با انسجام کامل با میدان معنا می‌یابد.

❇️ در این نگاه نوین، مذاکره نه عقب‌نشینی که میدان دیگری برای نبرد اراده‌هاست؛ عرصه‌ای که در آن عقلانیت انقلابی، مکمل اقتدار سخت می‌شود. این الگوی حکمرانی، مبتنی بر وحدت راهبردی در رأس نظام و کارکرد منسجم نهاد‌های قدرت، مسیر آینده جمهوری اسلامی را در جهت حفظ منافع پایدار ملی هموار می‌سازد. اکنون، ایران در جایگاهی ایستاده که می‌تواند الگوی جدیدی از حکمرانی در جهان چندقطبی را به نمایش بگذارد.