جایگاه دروزی‌ها در استراتژی‌ منطقه ای رژیم صهیونیستی

مقدمه

جامعه دروزی، به‌عنوان یکی از گروه‌های مذهبی کوچک، اما تأثیرگذار در خاورمیانه، همواره در معادلات سیاسی منطقه نقش داشته‌اند. در سال‌های اخیر، رژیم تروریستی اسرائیل از این جامعه به‌عنوان ابزاری برای پیشبرد اهداف منطقه‌ای خود در سوریه استفاده کرده است. دروزی‌ها با توجه به بحران‌های داخلی سوریه و تهدیدات امنیتی فزاینده، به دنبال راه‌حل‌هایی برای حفظ و تثبیت امنیت و هویت خود هستند. در این میان، برخی از رهبران و گروه‌های دروزی به طور علنی از رژیم اسرائیل درخواست کمک کرده‌اند و حتی خواستار الحاق به سرزمین‌های اشغالی یا تشکیل یک منطقه خودمختار تحت حمایت آنها شده‌اند.

استراتژی رژیم اسرائیل بسترسازی برای ایجاد مناطق خودمختار قومیتی در سوریه و اتصال اقلیم دروزی به اقلیم کردی است. در این راستا، رژیم با لابی کردن با قدرت‌های جهانی برای تبدیل سوریه به یک کشور فدرال با مناطق خودمختار است.

رژیم اسرائیل به دنبال ایجاد اختلاف بین دروزی‌ها و اکثریت سنی در سوریه است تا از این اختلافات برای تضعیف و بی ثبات سازی دولت سوریه استفاده کند. در این راستا،  مناطق مرزی جنوبی سوریه توسط تل آویو غیرنظامی شده است و سوریه منطقه آزاد عملیاتی ارتش صهیونی محسوب می‌گردد که هر زمانی که بخواهد به این کشور حمله می‌کند؛ بنابراین با سرکار آمدن یک " دولت درمانده وابسته" بستر برای خودمختاری غیررسمی آن فراهم کرده است.

حمایت رژیم اسرائیل از دروزی‌ها

رژیم اسرائیل به‌عنوان یکی از بازیگران مخرب و اصلی در تحولات سوریه، همواره به دنبال تضعیف دولت مرکزی سوریه و ایجاد مناطق امن در مرز‌ها بوده است. گزارش‌های متعدد نشان می‌دهد که رژیم اسرائیل از طریق ارائه کمک‌های انسان‌دوستانه، درمانی و حتی نظامی به جامعه دروزی، در جلب حمایت آنها سعی داشته این اقدامات به‌ظاهر انسان‌دوستانه، در واقع بخشی از استراتژی بلندمدت منطقه‌ای برای ایجاد یک منطقه حائل در جنوب سوریه بوده است. برخی منابع داخلی اشاره کرده‌اند که رژیم اسرائیل از طریق شبکه‌های اطلاعاتی خود، تلاش کرده است تا دروزی‌ها را به سمت خود جذب کند و از آنها به‌عنوان ابزاری برای تضعیف دولت سوریه استفاده کند. این اقدامات آموزش گروه‌های دروزی، تأمین سلاح و حتی ایجاد تشکل‌های محلی برای مقابله با نیرو‌های دولتی سوریه شامل بوده است که در تحولات سویدا رژیم به طور رسمی از درزی‌ها حمایت کرد تا گام بلندی در راستای خودمختاری آنها و تجزیه غیر رسمی سوریه بردارد.

حملات رژیم اشغالگر اسرائیل به سوریه، به عنوان بخشی از این استراتژی، "اسرائیل" دولت جدید سوریه را از استقرار نیرو‌ها در جنوب پایتخت خود منع کرده و زمینه را برای حضور نظامی نامحدود و تثبیت اشغالگری در منطقه فراهم کرده است. اما بعد دیگری از این سیاست نشان می‌دهد که «رژیم اسرائیل» به‌طور فعال یک چشم‌انداز دیرینه صهیونیستی را دنبال می‌کند: ایجاد یک منطقه دروزی جداگانه به عنوان یک منطقه حائل، همسویی با طرح‌های تاریخی برای تقسیم سوریه به پنج کانتون تکه تکه‌شده برای تامین منافع استراتژیک اشغالگر اسرائیل.

طرح اشغالگری رژیم اسرائیل از سه لایه تشکیل شده است: مناطق نظامی مستحکم در داخل اسرائیل، سیستم‌های دفاعی پیشرفته در داخل سرزمین دشمن، و اجرای مناطق غیرنظامی، که به رژیم اسرائیل اجازه می‌دهد تا شرایط امنیتی فراتر از مرز‌های خود را دیکته کند. رژیم اسرائیل با استفاده از اهرم اوضاع در سوریه، نه تنها تلاش می‌کند موازنه نظامی منطقه‌ای را تغییر دهد، بلکه به دنبال حمایت آمریکا برای تثبیت کنترل بلندمدت خود است.

رژیم اسرائیل در حال برنامه‌ریزی راهبردی برای تقسیم سوریه به کانتون‌های خودمختار به بهانه «حفظ» حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی از جمله کرد‌ها و دروزی‌ها سوریه است.  همراهی رژیم اسرائیل با چنین طرحی به این معنی است که این طرح با مخالفت شدید در داخل سوریه و منطقه مواجه خواهد شد.

رژیم اسرائیل برای تقسیم سوریه بر اساس خطوط فرقه‌ای و قومی، به ویژه در جنوب، غرب و شمال شرق، در حالی که فعالانه با کارت دروزی بازی می‌کند، فشار می‌آورد. این استراتژی با هدف گسترده‌تر آن برای تضعیف نظامی سوریه و تحکیم اشغال جنوب برای تسهیل جدایی دروزی‌ها همسو است.

برخی از رهبران دروزی بر این باورند که «اسرائیل» به آنها در ایجاد دولت خود، حمایت از اقلیت‌ها و ارائه وفاداری در ازای آن کمک می‌کند، صحبت‌های فزاینده‌ای در میان برخی از آنها درباره ایجاد «شورای نظامی السویداء» وجود دارد. در واقع، تل آویو خطوط دفاعی پیشرفته‌ای را در امتداد مرز‌های خود ایجاد می‌کند و از این گروه‌های دروزی به عنوان سپر انسانی برای محافظت از شهر‌های مرزی خود در برابر هرگونه حمله آینده استفاده می‌کند.

مردم سوریه رژیم اسرائیل را به استفاده از جامعه دروزی به عنوان "پیاده" برای پیشبرد عملیات نظامی خود در منطقه متهم کردند.

چشم انداز

با توجه به این که رژیم اسرائیل با استفاده از موقعیت استراتژیک دروزیی ها، سعی کرده است تا از آنها به‌عنوان ابزاری برای پیشبرد اهداف خود در سوریه استفاده کند. این اقدامات نه تنها به تضعیف دولت سوریه کمک کرده، بلکه باعث ایجاد شکاف‌های داخلی در جامعه دروزی نیز شده است. در بلندمدت، این سیاست‌ها می‌تواند امنیت و ثبات منطقه را به خطر بیندازد.  با این حال، در صورت تداوم ناآرامی‌ها و درگیری‌ها، این جامعه ممکن است با چالش‌های جدی در حفظ هویت و امنیت خود مواجه شوند.

ازسوی دیگر، دولت وابسته جولانی نه تنها در قبال اشغالگری رژیم اسرائیل سکوت کرده بلکه عناصر دولت جولانی با مذاکرات امنیتی با "ران درمر" وزیر امور راهبردی رژیم صهیونی به دنبال عادی سازی روابط و ارائه امتیازات راهبردی در قبال توقف حملات رژیم است. بعید به نظر می‌رسد مردم سوریه به راحتی تسلیم رژیم صهیونی شوند.