اخیرا درگیری ها بین آذربایجان و ارمنستان شدت زیادی پیدا کرده است و این درگیری ها فراتر از یک درگیری و تاحدود زیادی براساس خواست بازیگران خارجی دیگر درحال تدوین است. این امر نشان گرفته از رفتار برخی بازیگران خارجی و برای ایجاد چینش های جدید منطقه ای درحال اجرا می باشد. به همین منظور نگاهی به اهداف و منافع این بازیگران خواهیم داشت و ذکر برخی نکات قابل تامل است:
1- آذربایجان در جنگ قره باغ به دنبال آن بود که ارتباط زمینی ایران و ارمنستان را با تصرف استان سیونیک قطع کند و با احداث دالان زنگزور با نخجوان و ترکیه به صورت مستقیم ارتباط داشته باشد. این امر منجر به بروز دو گزاره می شد: اول؛دسترسی ایران به ارمنستان قطع می شد، دوم؛ کریدور انرژی بین اذربایجان و ترکیه برقرار می شد و ترکیه به های انرژی تبدیل می شد. امری که بعد ازجنگ اوکراین، ترکیه به جد دنبال آن است.
۲. آمریکا در این برهه نقش میانجی را به خود گرفته و از ارمنستان حمایت می کند این درحالی است که اسرائیلی ها از آذربایجان حمایت کرده و می کنند. این نقش های دوگانه و متناقض بازی کردن آمریکا و رژیم صهیونیستی در راستای این است که آمریکا نقش برتری خود و میانجی گرایانه را نسبت به ارمنستان ایفا کند.
۳. آمریکا در راستای راهبرد بی ثبات سازی خود همواره به دنبال ایجاد درگیری های خودساخته و فرسایشی است که بلزبوران متعدد را در آن درگیر کند. این در رابطه با منطقه ققفاز نیز صدق می کند و تحرکات کنونی نشان دهنده تحرکات گسترده تری در آینده است.
در مجموع می توان گفت تحرکات گسترده در قفقاز نشان دهنده شکل جدیدی از مختصات جغرافیایی با بازیگری بازیگران مختلف است که جنگ با ارمنستان و بحث قره باغ جزئی از آن است و اهداف دیگری را شامل می شود.