
طنینسنتر؛ یکی از نکاتی که در بحبوحه سفر دونالد ترامپ به خاورمیانه نظر بسیاری از ناظران و تحلیلگران را به خود جلب کرده این مساله است که بر اساس گزارشهای مختلف، ابومحمد الجولانی رئیس جمهور خودخوانده سوریه، قبل از سفر رئیس جمهور آمریکا به منطقه، رایزنی گستردهای را انجام داده تا بتواند با ترامپ دیدار کند.
پیش از سفر ترامپ به منطقه نیز برخی منابع خبری و رسانهای تاکید داشتند که جولانی در این رابطه، با دولت عربستان رایزنیهای گستردهای داشته است. دیداری که به تازگی در ریاض پایتخت عربستان برگزار شده است. با این همه، یک سوال جای طرح دارد و آن هم این است که اهداف محوری جولانی از دیدار با ترامپ چه بودند؟ به نظر میرسد در این رابطه باید دو نکته را مد نظر داشت.
اول اینکه جولانی از رهگذر این قبیل دیدارها سعی دارد مشروعیت خود به عنوان رئیس جمهور و حاکم سوریه را تا جای ممکن بالا ببرد. او پیشتر عضوی از القاعده بوده و البته که به عنوان رهبر گروهک النصره و یا تحریر الشام نیز شناخته میشود. حال او در کرسی جدیدش در قدرت که همان ریاست جمهوری سوریه است، با چالشهای اساسی در حوزه کسب مشروعیت بین المللی رو به رو است.
از این رو، او با اقداماتی نظیر تشدید رایزنیهای بین المللی خود و دولتش، سعی دارد تا جای ممکن موقعیت خود به عنوان رئیس جمهور سوریه را تثبیت و تحکیم کند. این مساله به جولانی اجازه میدهد تا در سالهای آتی نیز بتواند قدرت در سوریه را در قبضه داشته باشد و هرآنچه میخواهد را هم خودش و هم متحدانش در سوریه، اجرایی سازند.
نکته دوم اینکه جولانی سعی دارد از طریق رایزنی با دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا و البته دیگر رهبران غربی، بسترهای مساعدی را برای کاهش محدودیتهای اقتصادی علیه سوریه فراهم سازد. در این رابطه، ترامپ به تازگی از لغو تحریمها علیه سوریه خبر داده که باید دید آیا در میدان عمل نیز رنگ اجرایی شدن بنه خود میگیرد یا خیر. برخی منابع خبری در روزهای اخیر گزارش دادهاند که جولانی به ترامپ پیشنهاد داده که در دمشق یک برج تجاری بسازد یا حتی وی اعلام کرده که ترامپ میتواند روی یک قرارداد معدنی با سوریه شبیه به چیزی که آمریکا با اوکراین امضا کرده نیز حساب باز کند. هدف جولانی این است که به ترامپ بفهماند سوریه کنونی میخواهد متحد آمریکا باشد و در عوض، از برخی مزایای اقتصادی بهره ببرد.
این مسالهای است که جولانی و باند متحدش در قدرت به شدت به آن نیاز دارند. بدون کاهش فشارهای اقتصادی علیه سوریهیِ جولانی، تداوم حکومت وی در این کشور بسیار پرهزینه و سخت خواهد بود. این در حالی است که لغو تحریمهای خارجی علیه سوریه میتواند به مثابه نمودی از کارآمدی ادعایی جولانی و متحدانش در صحنه قدرت سیاسی سوریه به افکار عمومی این کشور معرفی شود و برای آنها دستاوردسازی تبلیغاتی داشته باشد.
با این همه، آنچه واضح است این نکته میباشد که تاریخ نشان داده آمریکاییها و به طور کلی جهان غرب، به راحتی کشورهایی نظیر سوریه را رها نمیکنند و به آنها امتیاز نمیدهند. به بیان ساده تر، آنها این دسته از کشورها را سرسپرده و ذلیل میخواهند و به هیچکدام از وعدههای خود در حوزههای اقتصادی و امنیتی و سیاسی و ... نیز عمل نمیکنند. موضوعی که گذشت زمان میتواند درستی آن را در معادله سوریه، پیش چشم جهانیان قرار دهد.