❇️دیدار آتی ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ با موضوع اوکراین، تنها یک دیدار دیپلماتیک ساده نیست؛ بلکه آزمونی حساس برای سنجش ظرفیت دیپلماسی در میانه جنگی فرسایشی است. ترامپ چند روز پیش با اعلام «۲۵ درصد احتمال شکست مذاکرات» عملاً با یک حرکت حسابشده، انتظار افکار عمومی را برای هر دو سناریوی «تفاهم» یا «تقابل» آماده کرد. انتخاب آلاسکا، واقع در نقطهای میان شرق و غرب و نزدیک به قلمرو نفوذ روسیه، نیز حامل پیام نمادین بیطرفی و ایجاد فضای امن برای گفتوگو است.
❇️از نگاه مسکو، پایان جنگ اوکراین تنها با تحقق سه شرط امکانپذیر است: بیطرفی دائمی کییف، بهرسمیت شناختهشدن مناطق الحاقی به روسیه، و عقبنشینی نظامی غرب از مرزهای روسیه. این شروط برای اروپا و اوکراین غیرقابلقبول است، اما پوتین حاضر به کوتاهآمدن از آنها نیست و در آلاسکا نیز همین خطوط قرمز را تکرار خواهد کرد.
❇️در سوی مقابل، ولودیمیر زلنسکی هرگونه توافقی که به حفظ دستاوردهای ارضی روسیه مشروعیت دهد رد کرده و خواستار بازگشت به مرزهای پیش از ۲۰۱۴ است. برای او، این نشست بیش از آنکه فرصتی برای مصالحه باشد، محکی برای ارزیابی عزم ترامپ در حمایت از اوکراین است؛ آنهم در شرایطی که انتظار دارد واشینگتن از تعهدات نظامیاش عقب ننشیند.
❇️ترامپ این گفتوگو را به «بازی شطرنج» تشبیه کرده و میکوشد تصویر رهبر باهوشی را ارائه دهد که چند حرکت جلوتر فکر میکند. اما همین اعلام احتمال شکست، پیامی روشن هم دارد: اگر توافقی شکل نگیرد، آمریکا آماده اعمال تحریمهای شدیدتر علیه روسیه است؛ اقدامی که میتواند تنش را به سطحی خطرناکتر برساند.
❇️به این ترتیب، آلاسکا به میدان تقابل سه روایت تبدیل خواهد شد: روایت نخست پوتین برای تثبیت دستاوردها، روایت دوم زلنسکی با خواسته حداکثری، و روایت سوم ترامپ که هم میانجیگری را نمایش میدهد و هم ابزار فشار را حفظ میکند. این که در نهایت، این شطرنج به سمت صلح برود یا شعله جنگ را تیزتر کند، به توان هر کدام در تغییر محاسبات امنیتی طرف مقابل بستگی دارد.