در جریان یک حملهٔ هوایی، تعدادی پهپاد وارد حریم هوایی لهستان شدند و نیروهای لهستانی با پشتیبانی و همراهی ناتو برخی از آنها را سرنگون کردند؛ لهستان این اتفاق را «اقدام خصمانه» نامید.
چرا لهستان:
آزمون «خط قرمز» ها: ورود پهپادها به حریم خاکی ناتو یا نزدیک شدن به آن برای مسکو این مزیت را دارد که واکنش ناتو را میسنجد:
سرعت و کیفیت واکنش؛
آستانهٔ بازدارندگی؛
هماهنگی سیاسی در تصمیم گیری و اقدام.
بدون اینکه الزاماً به درگیری مستقیم منجر شود.
از سوی دیگر این حمله سبب افزایش فشار راهبردی و تضعیف پشتیبانی در جبهه حامیان اوکراین خواهد شد. هزینهسازی برای کشورهای حاشیهٔ ناتو (مثل بستهشدن فرودگاهها، ایجاد اختلال لجستیک) میتواند برای مسکو ضمن تحقق اهداف میدانی، هزینهٔ کمکهای غربی را هم به شدت افزایش دهد.
در مورد موضوع مهم آستانهٔ پاسخ ناتو نیز بایست توجه داشت که دعوت یا فعالسازی بند ۵ (تعهد جمعی) مستلزم تفسیر سیاسی و حقوقی از «حملهٔ مسلحانه» است. ناتو در برخورد با حادثهٔ ۲۰۲۲ (پرژوودوف/Przewodów) نیز محتاط عمل کرد و صرفا نشستهای مشورتی برگزار کرد. از این رو میتوان نتیجه گرفت ناتو در مرحلهٔ نخست به مشورت و اقدامهای متناسب و جلوگیری از تشدید و درگیری مستقیم گرایش دارد.
*واکنشهای احتمالی ناتو و لهستان
کوتاهمدت تا میانمدت.
کوتاهمدت (متقارن و محدود): افزایش گشتهای هوایی ناتو، اعزام سیستمهای پدافند هوایی بیشتر به لهستان و کشورهای منطقه، نشستهای فوری شورای ناتو، اتهام رسمی و پیگیری حقوقی. (لهستان عملاً همین مسیر را آغاز کرده است.)
میانمدت (سیاسی و اقتصادی): تشدید تحریمها علیه روسیه، همراه با تشدید کمکهای آفندی و پدافندی به اوکراین تا با فشار بر روسیه این دست اقدامات کاهش یابد.
واکنش نظامی مستقیم علیه روسیه بعید، اما خطرناک است: متحدان تمایل دارند از هر گونه اقدامی که به رویارویی مستقیم بین ناتو و روسیه منجر شود، پرهیز کنند؛ بنابراین واکنشها احتمالاً «بازدارنده و متناسب» خواهند بود، نه درگیری مستقیم.