واکاوی پشت‌پرده تهدیدهای اسرائیل علیه حزب الله لبنان

طنین سنتر-در روزهای گذشته، سطح تنش و درگیری ها میان ارتش اسرائیل و رزمندگان حزب الله لبنان در مناطق مرزی لبنان و فلسطین اشغالی، اوج گیری قابل توجهی داشته است. حزب الله لبنان از همان نخستین ساعات آغاز جنگ غزه، به نحوی فعال وارد میدان شد و حمایت صریح و قاطع خود را از مقاومت و ملت فلسطین در برابر تجاوز صهیوست ها اعلام کرد.

در این راستا، این جنبش تاکنون بیش از هزار موشک و راکت به سمت مناطق شمالی اراضی اشغالی شلیک کرده و سبب شده تا ارتش اسرائیل مجبور شود که بخش قابل ملاحظه ای از توان نظامی خود را معطوف به جبهه های شمالی کند که این مساله خود از شدت حملات صهیونیست ها به نوار غزه کاسته است. در عین حال، بر اساس گزارش های مختلفی که منابع خبری و سیاسی صهیونیست ها منتشر کرده و می کنند، اقتصاد رژیم اشغالگر قدس در مناطق شمالی فسلطین اشغالی نیز تا حد زیادی فلج شده و بیش از 200 هزار شهرک نشین صهیونیست هم آواره شده اند.

حزب الله لبنان تاکید کرده که تا زمانی که پروژه نسل کشی صهیونیست ها در نوار غزه ادامه داشته باشد، حملات حزب الله به اراضی اشغالی نیز ادامه‌دار خواهد بود.

با این حال، به تازگی مقام های ارشد سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی در موضع گیری هایی از قریب الوقوع بودنِ حمله سراسری و گسترده اسرائیل به لبنان و حتی بمباران شهر بیروت خبر داده اند. موضوعی که با واکنش صریح "سیدحسن نصرالله" دبیر کل حزب الله لبنان رو به رو شده و وی تاکید کرده که هرگونه ماجراجویی صهیونیست ها علیه لبنان، صورت حساب های سنگینی را روی دست آن ها قرار خواهد داد.

با این همه، توجه به 2 نکته در مورد پشت پرده حقیقی موضع گیریهای تهاجمی مقام های ارشد اسرائیلی علیه لبنان، از اهمیت برخوردار است.

اولا، باید توجه داشت که بخش قابل ملاحظه ای از موضع گیریهای مقام های سیاسی و نظامی رژیم اشغالگر قدس مبنی بر حمله این رژیم به لبنان، از ماهیت تبلیغاتی برخوردار است و صرفا مصرف داخلی دارد. صهیونیست‌ها سعی دارند اینگونه وانمود کنند که هنوز قدرت دارند و می توانند در معادلات بازدارندگی در سطح منطقه بازیگری موثر باشند.

این در حالی است که خودِ محافل صهیونیستی تاکنون بارها و بارها اعتراف کرده اند که ارتش اسرائیل نه در جنگ غزه و نه در جبهه شمالی و در برابرِ حزب الله لبنا،ف ابتکار عمل را در دست ندارد و جریان مقاومت بازیگر اصلی در این رابطه است. از این منظر، تغییر موازنه قدرت و معادلات بازدارندگی به ضرر اسرائیل در منطقه، به هیچ عنوان این خروجی و برونداد را تولید نمی کند که اساسا رژیم اشغالگر قدس در موقعیت تجاوزی جدید به لبنان باشد.

دوم اینکه هرگونه جنگ افروزی جدید صهیونیست ها علیه لبنان، چالش های تازه ای را برای این رژیم ایجاد خواهد کرد که اسرائیل حداقل در وضعیت کنونی قادر به هضم و مدیریت آن ها نیست. مثلا آنگونه که سید حسن نصر الله اخیرا گفته، آغاز جنگ از سوی صهیونیست ها علیه لبنان به معنای آواره شدن بیش از دو میلیون صهیونیست، در نتیجه حملات موشکی گسترده حزب الله به اراضی اشغالی خواهد بود.

رژیم صهیونیستی همین حالا نیز با چالش های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی قابل توجهی در حمایت از 300 هزار آواره صهیونیست ناشی از جنگ غزه و یا تشدید تنش ها با لبنان در جوار مرزهای شمالی خود رو به رو است. حال اگر قرار باشد به یکباره این میزان آواره چندین برابر افزاشی یابد، این مساله شوک و سکته ای بزرگ را به اقتصاد اسرائیل و معادلات اجتماعی-سیاسی مطرح در اراضی اشغالی تحمیل خواهد کرد. در کنار این ها، ارتش اسرائیل به وساطه جنگ فرسایشی در میدان های جنگ غزه به شدت ضعیف شده است.

این ارتش نه از حیث میدانی و نه تجهیزات و تسلیحات، در وضعیتی نیست که بخواهد نبردی تازه را آن هم با گروهی نظیر حزب الله لبنان که از قدرت موشکی و توان رزمی و عملیاتی بالایی برخوردار است، آغاز کند. البته که در محیط بین المللی نیز صهیونیست ها در وضعیت کنونی به واسطه جنایات گسترده خود در نوار غزه، با محذورات جدی جهت آغاز یک جنگ افروزی تازه رو به رو هستند. مسائلی که همه و همه یک مساله را به ذهن متبادر می کنند و آن این است که حمله اسرائیل به لبنان یعنی افتادنِ صهیونیست ها از چاله به چاه. سناریویی که صهیونیست ها از آن شدیدا فراری هستند.