🔷اساسا موضوع مذاکره یا عدم مذاکره مستلزم توجه به چند نکته است:
🔹هدف دشمن از مذاکره خلع سلاح ایران در صورت توافق و یا راه اندازی یک جنگ شناختی در صورت عدم توافق است.
🔹ما نیز هدف او را میدانیم، اما دلیل عدم ترک میز مذاکرات برای غلبه بر جنگ شناختی دشمن است تا در افکار عمومی داخلی و جهانیان بر قدرت نرم افزاری آمریکا غلبه کنیم.
🔹چه مذاکره انجام بدهیم و چه انجام ندهیم جنگ قطعی است، اما مهم این است که دشمن میخواهد علت شروع جنگ را عدم حضور ایران در میز مذاکره اعلام کند، اما ما در میز شرکت میکنیم ولی از خطوط قرمز خود عقب نمینشینیم تا دشمن مجبور به زدن زیر میز مذاکره شود، اتفاقی که در دور پیش شاهد بودیم.
🔹این دو گانه مذاکره با عدم مذاکره بازی در زمین دشمن است دشمن فقط یک هدف دارد نابودی ایران و بهترین راهش تنش در فضای داخلی و بعد حمله از بیرون است اگر در فضای داخل شکست بخورد قطعا حمله نظامی اش شکست خواهد خورد.
🔹آنها برای ایجاد دو قطبی در حال اجرای دو برنامه هستند:
🔻اول اصلاحاتیون رادیکال را به عنوان موافق مذاکره پای کار آوردند که نامه ١٨٠ استاد دانشگاه و بیانیه میرحسین در همین راستا است جالب است اصلاحاتیها فشار زیادی به آقای پزشکیان برای استعفا وادار میکنند.
🔻دوم روی برخی تندروهای جریان انقلابی حساب کردهاند که بر طبل عدم مذاکره بکوبند و با طرح برخی مسائل مثل استیضاح لبه دیگر قیچی را شکل دهند.
🔻این دو جریان در تقابل با هم، اما با برآیند یکسان عمل میکنند و با تضعیف دولت به عنوان بازوی اجرایی تنش داخل را بالا میبرند.
🔹 چند موضوعی که درشرایط فعلی توان ایجاد تزلزل در صفوف اجتماعی و انسجام مردمی دارد عبارت است از:
۱. طرح عدم کفایت رئیس جمهور
۲. موضوع جانشینی رهبری
۳. ترساندن از اسنپ بک برجام
۴. نوع مواجهه با مذاکرات
۵. تحقیر و دروغ گو خواندن فرماندهان دلاور داخلی
۶. نشانه گرفتن فلش نفوذ به یک جریان یا عوامل رده پائین میدانی
۷. خراب کردن همه فشار و آتش خشم مردم بر سر دولت
🔹لطفا به موارد فوق توجه داشته باشید. هر کس در موارد فوق دمید و به اختلافات دامن زد، قطعا خائن است. باید در این نبرد هشیار بود.