❇️ تحولات پس از جنگ ۱۲ روزه و موعد ۲۶ مهر (انقضای بندهای غروب برجام) ایران را در آستانه یکی از حساسترین مقاطع تاریخی قرار داده است. عبور بدون بحران از این سهماه میتواند آغازگر بازتعریف جایگاه ژئوپلیتیک کشور باشد. در این مسیر، شرایط مهمی پیشروست؛ از جمله تشدید جنگ اوکراین که ممکن است روسیه را به همکاری راهبردیتر با ایران بهویژه در حوزههای اطلاعاتی و پدافندی سوق دهد، فرصتی که نیازمند مدیریت دقیق منافع و ریسکهای بینالمللی است.
❇️ همزمان، فشار اروپا و آژانس درباره پرونده هستهای و احتمال فعالسازی مکانیسم ماشه، خطر بازگشت تحریمهای شورای امنیت را جدی کرده است. ایران باید برای سناریوهای سخت، از جمله توقف همکاری با آژانس یا حتی خروج از NPT، آماده باشد و همزمان مسیرهای دیپلماتیک مهار بحران را بررسی کند.
❇️ در بُعد امنیتی، افزایش تهدید ترورهای محدود و هدفمند علیه مقامات کشور، آزمایشهای روانی در فضای مجازی و تحرکات مشکوک در مرزها هشداردهنده است. همافزایی تلآویو، غرب و برخی همسایگان علیه منافع ایران، نیازمند پاسخ بازدارنده فعال و انتقال جنگ به نقاط آسیبپذیر دشمن است. این شرایط، ضرورت اجماع نخبگان، بازتعریف اولویتهای دفاعی و ارتقای آمادگی ملی را دوچندان کرده است.