❇️ فرض کنیم رژیم صهیونیستی به شروط حماس از جمله آزادسازی اسرا، رفع محاصره غزه و عقبنشینی نیروهایش تن داده باشد، اما بلافاصله پس از توافق، آن را نقض کرده و با حمله مجدد به غزه، بمباران کودکان، تخریب بیمارستانها و بازداشت آزادشدگان، تجاوزی آشکار انجام دهد. واکنش جامعه بینالملل در برابر چنین خیانتی چیست؟
❇️ واقعیت تلخ این است که جهان غالباً به صدور بیانیههای محکومیت محدود میشود و اقدام عملی مؤثری صورت نمیگیرد. این نشاندهنده بحران نظم بینالمللی است که تحت نفوذ قدرتهای بزرگ، حقوق و حاکمیت ملی قربانی منافع ژئوپلیتیک میشود. حمله به دوحه نمونهای از این واقعیت است؛ پیامی آشکار به کشورهای عربی و طرفهای عادیسازی روابط که «ذلت و فقدان کرامت» در برابر تجاوزگری پذیرفته شده است.
❇️ رژیم صهیونیستی نه تنها حقوق بینالملل را نادیده میگیرد، بلکه دولتهای قدرتمندی، چون آمریکا را نیز در عمل به رسمیت نمیشناسد. این وضعیت نشاندهنده شکست سیاست وابستگی به حمایتهای خارجی است که نمیتواند امنیت و کرامت ملی را تضمین کند.
❇️ نمونههای واکنش ایران و یمن به تجاوزات، بیانگر اهمیت حفظ عزت و حاکمیت در مواجهه با تهدیدات است. در مقابل، برخی کشورهای عربی که بدون تضمینهای جدی به سازش روی آوردهاند، عملاً تسلیم شدهاند.
❇️ ضعف رژیم صهیونیستی در کنترل دلار آمریکا و نهادهای مالی جهانی است؛ عاملی که تنها با اراده کشورهای خلیج فارس و پایان دادن به سلطه دلار قابل تغییر است. متأسفانه، ترس از افشای فساد مانع این تغییرات بنیادین است.
❇️ در نهایت، بازپسگیری کرامت و امنیت ملی مستلزم اتحاد منطقهای، بازتعریف ساختارهای امنیتی و اقتصادی و مقاومت در برابر نظم جهانی ناقص است. کشورهای عربی باید با اتخاذ مواضع راهبردی و هماهنگ، تجاوز و تحقیر را پایان دهند.