«پذیرش مذاکره تحت تهدید، نه تنها منجر به پذیرش شروط غیرمنطقی و یکجانبه خواهد شد، بلکه بهطور قابل پیشبینی باعث کاهش قدرت بازدارندگی و هویت مستقل ایران در برابر قدرتهای جهانی میشود. در اینجا، مواضع قاطع اخیر رهبر انقلاب بازتابدهنده درک عمیق از توازن قدرت و اهمیت حفظ عزت و استقلال ملی بوده است.»
طنینسنتر؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی به تازگی و به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید و همچنین هفته دفاع مقدس، در سخنرانی تلویزیونی، مردم کشورمان را مخاطب قرار دادند. انجام این سخنرانی آن هم در بحبوحه اوجگیری تنش ها در منطقه غرب آسیا و البته طرح تهدیدات مختلف علیه کشورمان، دارای ابعاد راهبردی و معناداری است که به زعم بسیاری از کارشناسان، می تواند تعیین کننده بسیاری از روندهای آتی در منطقه غرب آسیا باشد. با این همه، رهبر انقلاب در جریان سخنرانی اخیر خود، به طور خاص 3 محور معنادار را برجسته کرده و پالس های قابل تاملی را به قدرت های غربی که مدام از ایران زیادهخواهی می کنند، فرستادند.
1. آمریکا دنبال مذاکره واقعی نیست
رهبر انقلاب اسلامی بهصراحت تاکید کردند که در شرایط کنونی، هرگونه مذاکره با ایالات متحده آمریکا، عملاً بهعنوان “تحمیل” تلقی میشود، چراکه طرف آمریکایی پیشاپیش نتیجه مذاکرات را تعیین کرده است. به عبارتی، این نوع “مذاکره” تنها به این معناست که ایران باید تحت فشارهای اقتصادی و سیاسی، فعالیتهای هستهای خود را متوقف کند.
این موضع بیانگر نگرانیهای عمیق ایران نسبت به تجربیات گذشته است. ایران همواره از تحمیل نظرات و خواستههای کشورهای غربی، بهویژه آمریکا، در موضوعات مختلف رنج برده است. با نگاهی به تاریخ مذاکرات هستهای، ایران بارها متوجه شده است که مذاکرات بهطور واقعی فرصتی برای رسیدن به توافق متوازن و منصفانه نبودهاند، بلکه بیشتر بهعنوان ابزاری برای فشار بیشتر به کشور عمل کردهاند.
در این چارچوب، رهبر انقلاب اسلامی بهدرستی اشاره کردند که مذاکرهای که در آن یکی از طرفین پیشاپیش نتیجه را تعیین کرده و دیگری مجبور به پذیرش شرایط است، نه تنها نتیجهای نخواهد داشت، بلکه به یک نوع تسلیم منجر میشود. این موضع، پایهگذار سیاستهای ایران در حفظ حق غنیسازی و استقلال این کشور است.
2. پذیرش مذاکره تحمیلی، نشانه ضعف و تهدیدپذیری است
رهبر انقلاب اسلامی در بخش دیگری از سخنرانی خود به موضوع تهدید به مذاکره پرداختند و گفتند که “قبول مذاکرهای که با تهدید همراه است، نشانهای از تهدیدپذیری است.” ایشان تأکید کردند که اگر ایران تسلیم تهدیدات آمریکا شود، این امر به یک رویه تبدیل خواهد شد و هر روز شاهد درخواستها و تهدیدات بیشتری خواهیم بود.
این نکته نه تنها اشاره به ماهیت مذاکره با تهدید دارد، بلکه بهنوعی هشدار به جامعه و مسئولین کشور است که هرگونه عقبنشینی یا تسلیم در برابر فشارهای خارجی، تنها باعث تحریک بیشتر و درخواستهای جدید خواهد شد. تجربه تاریخی نشان میدهد که پذیرش خواستههای یک طرف زورگو، هیچگاه به صلح و آرامش منجر نشده است. به عبارت دیگر، رهبر انقلاب اسلامی با این اظهارنظر درصدد جلوگیری از هرگونه سازش با سیاستهای تهدیدآمیز و تحقیرآمیز آمریکا هستند.
پذیرش مذاکره تحت تهدید، نه تنها منجر به پذیرش شروط غیرمنطقی و یکجانبه خواهد شد، بلکه بهطور قابل پیشبینی باعث کاهش قدرت بازدارندگی و هویّت مستقل ایران در برابر قدرتهای جهانی میشود. در اینجا، سخنرانی ایشان بازتابدهنده درک عمیق از توازن قدرت و اهمیت حفظ عزت و استقلال ملی است.
3. تسلیم نشدن در برابر فشارهای خارجی و دفاع از حق غنیسازی
رهبر انقلاب اسلامی در بخش سوم سخنرانی خود بر این نکته تاکید کردند که ایران در برابر فشارهای خارجی برای توقف غنیسازی هستهای تسلیم نشده و نخواهد شد. ایشان با اشاره به تلاشهای بیوقفه ملت ایران در پیشبرد برنامه هستهای، بیان کردند که غنیسازی یک دستاورد ملی است که نمیتوان آن را فدای خواستههای غیرمنطقی دیگران کرد.
موضوع غنیسازی هستهای برای ایران نه تنها یک مسئله فنی، بلکه یک مسأله حاکمیتی است که به استقلال علمی و فناوری کشور برمیگردد. ایران همواره بر این تاکید داشته است که حق استفاده از فناوری هستهای را برای اهداف صلحآمیز، همانند سایر کشورها، دارد و تحت هیچ شرایطی اجازه نخواهد داد که این حق از او گرفته شود. این سخنان رهبر انقلاب اسلامی همچنین نمایانگر این است که ایران در عین مقاومت، بر حقانیت خود در این زمینه مُصر است و هرگونه فشار برای توقف غنیسازی را غیرقابل قبول میداند.
این پیام نه تنها به داخل کشور بلکه به جامعه جهانی نیز ارسال میشود که ایران در مسیر توسعه هستهای خود هیچگاه از اصول خود عقبنشینی نخواهد کرد، حتی اگر این مسیر با فشار و تهدیدهای شدید مواجه شود. در واقع، ایران با این استراتژی قصد دارد به دنیا نشان دهد که توانایی مقاومت در برابر فشارهای اقتصادی، سیاسی و نظامی را دارد و به همین دلیل بههیچوجه در برابر خواستههای زورگویانه تسلیم نمیشود.