رصد داخلی

لاوروف: تجهیزات نظامی در اختیار ایران قرار می‌دهیم

به گزارش ایسنا، لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه گفت: در مورد همکاری نظامی-فنی ما با ایران، پس از لغو تحریم‌های شورای [امنیت]سازمان ملل متحد، ما هیچ محدودیتی نداریم و مطابق با حقوق بین‌الملل، ما تجهیزات مورد نیاز جمهوری اسلامی ایران را تأمین می‌کنیم و تکرار می‌کنم که تمام این اقدامات در چارچوب حقوق بین‌الملل انجام می‌شود».

ایران به این ۴ دلیل مهم به اجلاس شرم الشیخ نرفت

سایت جهان‌نیوز نوشت: جمهوری اسلامی ایران، با توجه به دعوت دریافت‌شده برای حضور در اجلاس شرم‌الشیخ و پس از بررسی دقیق ابعاد سیاسی، حقوقی و منطقه‌ای این دعوت، تصمیم به عدم مشارکت در این اجلاس گرفته است. این تصمیم مبتنی بر اصول سیاست خارجی ایران و در راستای حفظ منافع ملی و منطقه‌ای اتخاذ شده است که از جمله دلایل آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: ۱- حضور در اجلاس شرم‌الشیخ به معنای تأیید ضمنی طرح‌هایی است که با منافع ملت‌های منطقه، به‌ویژه مردم فلسطین، در تعارض است. ۲- مشارکت در این اجلاس به‌منزله مذاکره با حامیان و عاملان جنایات گسترده در غزه و دیگر مناطق است. ۳- تجربه‌های پیشین نشان‌دهنده بدعهدی مکرر ایالات متحده در مذاکرات و توافق‌های بین‌المللی است. ۴- اجلاس شرم‌الشیخ، به‌جای تمرکز بر حل ریشه‌ای بحران‌ها، به دنبال تحکیم نفوذ ایالات متحده و رژیم صهیونیستی در منطقه است. چنین فرایندی با سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران، که بر استقلال منطقه‌ای و حمایت از محور مقاومت تأکید دارد، مغایرت دارد.

اسرار فاش نشده از ترور شخصیتی فرماندهان نظامی

روزنامه جوان نوشت: تجربه دشمن به او آموخته است که عمق عملیات‌های سایبری با خاصیت هدف‌گیری ادراکی آن‌چنان می‌تواند گزنده باشد که حتی اثرش از عملیات‌های تروریستی نیز بالاتر بوده و کیفیت بیشتری یابد، زیرا ترور‌های فیزیکی شخص‌محور، اما ترور‌های شخصیتی تحلیلی است و به شایعات پس از آن دامن می‌زند. شاید چهار ماه زمان کمی برای انتشار گزارش اطلاعاتی از کیفیت فرماندهان نیرو‌های مسلح در طول ۱۲ روز جنگ تحمیلی بوده و بیان آن ازنظر رسانه‌ای باید شامل گذر زمان شود، اما سویه‌گیری ترور‌های شخصیتی نشان می‌دهد که ادراک دشمن نسبت به اقتدار نظامی ایران بالا بوده است. واقعیت آن است که باید بساط ترور‌های شخصیتی را از داخل جمع کرده و به آن شکل درستی داد، زیرا این مدل‌های عملیاتی ذهن افراد را شرطی و در کوتاه‌مدت راه برای ترور‌های فیزیکی و عادی‌سازی آن باز می‌کند. در میان‌مدت نیز باعث فرسودگی شده و در بلندمدت شکست اراده‌ها را فراهم می‌کند، این فرایند با جنگ بلدی ایرانیان در تضاد قرار دارد.

پیام نتانیاهو به پوتین درباره ایران را چگونه ارزیابی کنیم؟

روزنامه وطن‌امروز نوشت: ولادیمیر پوتین اخیرا گفته است بنیامین نتانیاهو از او خواسته پیامی را به مقامات ایران منتقل کند. رئیس‌جمهور روسیه به صورت کلی گفت نتانیاهو در این پیام گفته است قصدی برای حمله مجدد به ایران ندارد. تبعات این پیام نسبت به تدابیر و تمهیدات نیرو‌های مسلح برای آمادگی در برابر حمله نظامی مجدد است. اکنون نیرو‌های مسلح ایران، با قطعی دانستن حمله مجدد رژیم صهیونیستی و آمریکا در حال بازسازی و تقویت توان خود هستند لذا هر اقدامی که در این روند اختلال ایجاد کند یا موجب کند شدن آن شود، به سود رژیم صهیونیستی و آمریکا خواهد بود. یکی دیگر از مواردی که در این حوزه، از سوی کارشناسان مطرح می‌شود، تاثیر این ادعای نتانیاهو بر همکاری‌های نظامی ایران و روسیه است. کارشناسان معتقدند ادعای نتانیاهو مبنی بر عدم تمایل برای حمله مجدد به ایران، ممکن است هم بر اراده ایران و هم بر اراده روسیه برای تداوم همکاری‌های نظامی اثر منفی بگذارد.

پایان برجام و محدودیت‌های هسته‌ای

خبرگزاری فارس نوشت: توافق هسته‌ای ایران و گروه ۱+۵ در تیرماه ۱۳۹۴ در وین امضا شد، هدف از این توافق، رفع تحریم‌های بین‌المللی در برابر محدودسازی موقت برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران بود. ایران به تمامی تعهدات خود در زمینه کاهش سطح غنی‌سازی، محدودسازی سانتریفیوژ‌ها و بازطراحی رآکتور اراک پایبند ماند، اما طرف‌های غربی حتی در دوره اوباما نیز تعهدات اقتصادی خود را به‌طور کامل اجرا نکردند. با خروج رسمی آمریکا از برجام در اردیبهشت ۱۳۹۷ و ناتوانی اروپا در جبران خسارت‌ها، توافق عملاً بی‌اثر شد. پایان برجام می‌تواند فرصتی برای بازتعریف سیاست خارجی ایران باشد. در شرایطی که غرب بار‌ها بدعهدی کرده، تکیه بر توان داخلی، گسترش همکاری با کشور‌های غیرغربی و استفاده از ظرفیت‌های دیپلماسی چندجانبه منطقی‌ترین مسیر پیش‌روست. باید گفت که ۲۶ مهرماه ۱۴۰۴ می‌تواند نقطه عطفی در تاریخ پرونده هسته‌ای ایران باشد؛ روزی که به‌طور رسمی پایان یک دهه محدودیت و آغاز مرحله‌ای تازه از استقلال هسته‌ای و سیاسی کشور را رقم می‌زند.

واعظی همچنان برجام را دستاوردی بزرگ برای ایران می‌داند

محمود واعظی رئیس دفتر رئیس‌جمهور در دولت اعتدال در مصاحبه با اکو ایران گفت: به نظر من، علاوه بر خروج ترامپ از برجام، مخالفت‌های داخلی عجیب و غریب هم به این توافق ضربه زد. برخی گروه‌ها و جناح‌های سیاسی از همان روز‌های نخست با برجام مخالفت کردند و آن را دستاورد دولت یازدهم یا دوازدهم می‌دانستند، در حالی که ما همیشه معتقد بودیم برجام یک دستاورد ملی است. برجام حاصل مذاکرات پیچیده و طولانی با ۶ قدرت جهانی است و نتیجه آن چنان بود که وقتی ترامپ به قدرت رسید، اولین حرفش این بود که ایرانی‌ها در مذاکرات برجام سر ما کلاه گذاشتند. این نشان می‌دهد که اجماع داخلی شکل نگرفته بود. برجام یک دستاورد بزرگ برای جمهوری اسلامی ایران است و متعلق به کل کشور است، نه فقط آقای روحانی، آقای ظریف، آقای دکتر صالحی یا دیگر وزرا.

بی خبر یا باخبر؟

روزنامه فرهیختگان نوشت: دو جمعه در تاریخ ریاست‌جمهوری حسن روحانی خیلی معروف شده است. یکی جمعه ۲۴ آبان ۹۸ که در آغازین ساعات بامداد آن بنزین گران شد. دیگری هم جمعه ۲۰ دی ۹۸ که طبق روایت اعضای دفتر روحانی از نحوه باخبر شدن دولت از ماجرای سقوط هواپیمای اوکراینی در ۱۸ دی‌ماه، حسن روحانی تا آن جمعه یعنی سه روز پس از واقعه، از علت حقیقی سقوط هواپیمای مذکور بی‌خبر بوده است. حالا روایتی از علی شمخانی منتشر شده که تصریح می‌کند همان روز اول سقوط هواپیما و پس از اطلاع از دلیل آن، رئیس‌جمهور حسن روحانی را از علت وقوع حادثه باخبر کرده است. اکنون و با روایتی که شمخانی بیان کرده، همه آن شرح حماسی از اقدامات روحانی در آن مقطع زیر سؤال است و حتی این سؤال‌ها را ایجاد می‌کند که چرا روحانی درحالی‌که از موضوع باخبر بوده، ژست بی‌خبری و تازه‌مطلع‌شدن گرفته است.