❇️۱. رژیم صهیونیستی فاقد مؤلفههای بقاء است؛ سرزمینی غصبی، مردمی مهاجر، رفاهطلب و فاقد انگیزه دفاع. با فروپاشی امنیت روانی پس از «طوفانالاقصی» و تداوم عملیات «وعده صادق»، این رژیم بهسمت مهاجرت معکوس و فرار جمعیتی پیش میرود؛ شمال فلسطین اشغالی امروز عملاً تخلیه شده است.
❇️۲. جامعه صهیونیستی با آنکه جنگدیده است، اما تابآوری آن در برابر جنگی فراگیر، سنگین و هوشمند همچون نبرد با ایران بسیار پایین است. ترس و فروپاشی اجتماعی نقطه آغاز شکست نهایی خواهد بود.
❇️۳. عمق راهبردی رژیم بسیار محدود است؛ همه زیرساختهای انرژی، نظامی و حیاتی آن در تیررس ایران و متحدان مقاومت است. فقط ۷ نقطه، ۸۰٪ انرژی تلآویو را تأمین میکنند؛ فلج انرژی رژیم در یک شب ممکن است.
❇️۴. اتکا به غرب نتوانسته از شلیکها و اصابتهای دقیق ایرانی جلوگیری کند. حمایت آمریکا و اروپا نهتنها بازدارنده نبوده، بلکه در صورت ورود مستقیم، ممکن است هزینهای فراتر از تصور برای غرب ایجاد کند.
❇️۵. علیرغم خیانت دولتهای عربی، ملتهای منطقه دشمن طبیعی صهیونیستها هستند. گسترش جبهههای مقاومت از یمن تا عراق و لبنان و احتمال ورود زمینی نیروهای مقاومت به عمق سرزمین اشغالی، توازن را بهکلی تغییر داده است.
❇️۶. با وخامت اوضاع، احتمال خیزش فراگیر کرانه باختری نیز هر لحظه قوت میگیرد؛ خیزشی که با جنگ بیرونی و فروپاشی درونی، میتواند رژیم را به نقطه پایان برساند.