❇️ در میانهی تحولات متراکم و پرشتاب غرب آسیا، عراق در معرض تهدیداتی قرار گرفته که اگرچه هنوز در سطح تحلیل و هشدار باقی ماندهاند، اما تجربهی تلخ کشورهای همسایه نشان میدهد که بیتوجهی به آنها میتواند تبعاتی سنگین بهدنبال داشته باشد. بررسی روندهای اخیر نشان میدهد که یک مثلث فعال، متشکل از سه ضلع بههمپیوسته، در حال شکلگیری برای ایجاد بیثباتی در عراق است؛ مثلثی که هدف نهایی آن، تضعیف محور مقاومت، برهم زدن آرامش داخلی و باز کردن مسیر نفوذ و دخالت خارجی است.
❇️۱: احیای مدل ترورهای هدفمند
یکی از مهمترین اضلاع این مثلث، احتمال تکرار الگوی ترورهای هدفمند در خاک عراق است. الگویی که پیشتر در ایران و لبنان علیه دانشمندان هستهای و فرماندهان مقاومت بهکار گرفته شد. با توجه به موقعیت راهبردی عراق در محور مقاومت و نقش فزاینده برخی چهرههای نظامی و میدانی آن، نگرانیها درباره طراحی عملیاتهای مشابه در خاک عراق افزایش یافته است. حفاظت از شخصیتهای کلیدی، بازنگری در تدابیر امنیتی و تقویت همکاری اطلاعاتی در سطح منطقهای، بخشی از پاسخ ضروری به این تهدید است.
❇️۲: خلع سلاح مقاومت
در حالی که تهدیدهای خارجی همچنان پابرجاست، برخی جریانها در داخل عراق تلاش میکنند با طرح مسائلی همچون خلع سلاح نیروهای مقاومت یا انحلال ساختارهای دفاعی مردمی، زمینه را برای تضعیف توان دفاعی کشور فراهم کنند. این ضلع از مثلث آشوب، شاید به ظاهر پوشش قانونی یا سیاسی داشته باشد، اما در باطن، خطری استراتژیک برای امنیت ملی محسوب میشود. حذف مقاومت از معادلهی دفاعی عراق، دقیقاً همان چیزی است که دشمنان خارجی بهدنبال آن هستند.
❇️۳: تحریک ناامنی داخلی با فعالسازی بقایای تروریسم
با وجود اینکه داعش در عراق بهشدت تضعیف شده و ساختار آن فروپاشیده است، اما امکان بهرهگیری از تروریستهای مستقر در خاک سوریه هنوز بهطور کامل از بین نرفته است. انتقال نیروی انسانی یا تسلیحات از آن سوی مرز میتواند همانند یک تنفس مصنوعی، آتش زیر خاکستر داعش را دوباره در برخی مناطق عراق شعلهور کند. این تهدید بهویژه در استانهای مرزی یا مناطقی با بافت اجتماعی حساس باید بهدقت رصد و مهار شود.
❇️دولت و ملت عراق باید به این بلوغ راهبردی برسند که آمریکا هرگز تأمینکنندهی امنیت این کشور نبوده و نخواهد بود. بلکه با حضور نظامی و اطلاعاتی خود، عملاً بستر اجرای پروژههای شوم صهیونیستی را فراهم کرده است. ادامهی این وابستگی نهتنها امنیت نمیآورد، بلکه کشور را در معرض عمیقترین سطح از نفوذ و بحرانسازی قرار میدهد.
❇️ همراهی مردم، نخبگان، جریانهای سیاسی و رسانهای با مقاومت، امروز نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی برای حفظ استقلال، امنیت و آیندهی عراق است. تسلیم در برابر فشارهای بیرونی، راه را برای مداخلهگران هموار میکند؛ اما ایستادگی هوشمندانه، همان کلیدی است که میتواند عراق را در برابر طوفانهای پیشرو بیمه کند.