منافع اقتصادی جنگ غزه برای واشینگتن

اخیراً جهان شاهد یکی از غیرانسانی ترین جنگ ها در غزه بوده است. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، تقریباً ۶۷ درصد از بیش از ۱۴ هزار نفری که در غزه شهید شده‌اند، کودکان و زنان هستند. هرچند بسیاری از کشورهای جهان شاهد اعتراضات شدید بوده‌اند، اما ایالات متحده و متحدانش از کشتارهای مرتکب شده توسط رژیم صهیونیستی حمایت می‌کنند. حتی ایالات متحده و برخی از متحدان غربی آن نیز به توقف بشردوستانه در جنگ اخیر اسرائیل و فلسطین رای منفی داده‌اند.

بحران غزه، مانند بسیاری از بحران‌های قبلی، بار دیگر سیاست بسیار جانبدارانه آمریکا در مناقشه فلسطین و اسرائیل را آشکار کرد. ایالات متحده به جای انجام حداقل تلاش برای تنش زدایی، بر بسیاری از کشتار رژیم صهیونیستی در نوار غزه را سرپوش گذاشت. این امر می‌تواند نفوذ این کشور در میان کشورهای عربی را کاهش دهد اما به نظر می‌رسد منافع اقتصادی مجتمع‌های نظامی بر این روند بچرخد.

رونق اقتصاد نظامی واشینگتن

علاوه بر این، گزارش‌ها حاکی از آن است که ایالات متحده به طور مستقیم یا غیرمستقیم در تقریباً ۸۱ درصد از جنگ‌های جهان پس از جنگ جهانی دوم شرکت داشته است. یکی از دلایل اصلی درگیر شدن و حمایت ایالات متحده از چنین نسبت بالایی از جنگ‌ها، منافع اقتصادی آن است. واشنگتن از مجتمع صنایع نظامی ایالات متحده در گذشته سود زیادی به دست آورده و به دلیل منافع اقتصادی حاصل از جنگ‌ها و درگیری‌ها در سراسر جهان رونق یافته است. ایالات متحده از سال ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۴، ۴۰ درصد مهمات ساخت همه کشورهای درگیر را تولید کرد، بطوریکه صنعت تسلیحات ایالات متحده از ۲ درصد به ۴۰ درصد در سال ۱۹۴۳ افزایش یافت.

خروج ایالات متحده از افغانستان به طور گسترده به عنوان یک شکست مورد انتقاد قرار گرفته است. با این حال، بسیاری از تحلیلگران باور دارند که مجتمع نظامی-صنعتی آمریکا (AMIC) در طول این جنگ رونق یافته است. آنها معتقدند که لابی‌های مختلف، دلالان اسلحه و برخی از مقامات پنتاگون به دلیل این جنگ سودهای کلانی به دست آورده‌اند. به نوشته روزنامه سوئیسی Neue Zürcher Zeitung، تریلیون‌ها دلار از پول مالیات دهندگان آمریکایی صرف جنگ در افغانستان شد در حالی که تنها بخش کوچکی از آن صرف بازسازی این کشور شده است.

 جولیان آسانژ، بنیانگذار ویکی لیکس، نیز گفته است که منطق جنگ در افغانستان این بود که جنگی بی‌پایان داشته باشیم تا مبالغ هنگفتی از منابع مالیاتی آمریکا به جیب نخبگان امنیتی با نفوذ این کشور برود. بر اساس گزارش موسسه روابط بین‌الملل و عمومی واتسون، جنگ‌های آمریکا در سوریه، افغانستان و عراق ۶.۴ تریلیون دلار برای مالیات دهندگان آمریکایی هزینه داشته است. علاوه بر این، گزارش فارین پالیسی که در ۱۶ آگوست ۲۰۲۱ منتشر شد، نشان داد که تقریبا ۸۰ تا ۹۰ درصد از هزینه‌های ایالات متحده در جنگ افغانستان به دلیل اکوسیستم پیچیده مجموعه صنایع نظامی ایالات متحده به کشور بازگشته است.

علاوه بر این، مؤسسه اصلاح سیاست گذاری‌های امنیتی (SPRI)، یک اندیشکده مستقل آمریکایی، در یکی از گزارش‌های خود فهرستی از ذینفعان جنگ به رهبری ایالات متحده در افغانستان ذکر کرده است. این لیست شامل نام برخی از پیمانکاران نظامی معروف ایالات متحده مانند ریتون، لاکهید مارتین، بوئینگ و نورثروپ گرومن و جنرال داینامیکس بود. کارشناسان همچنین معتقدند که مجتمع نظامی-صنعتی آمریکا به دلیل وسوسه های اقتصادی خود در ایجاد اهداف دشمن به نام تروریست‌ها نقش داشته است.

 البته آیزنهاور، رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده نیز در سخنرانی خداحافظی خود در سال ۱۹۶۱ در مورد ظهور یک تأسیسات نظامی عظیم و یک صنعت بزرگ تسلیحاتی در سیاست ایالات متحده هشدار داد. بر اساس گزارش‌ها، ایالات متحده وزن ۴۰ درصدی در تجارت جهانی تسلیحات است. این امر نشان دهنده مزایای مجتمع نظامی-صنعتی ایالات متحده است که از درگیری‌ها و جنگ‌ها در سراسر جهان بر می‌خیزد. بسیاری از تحلیلگران در سراسر جهان معتقدند که ایالات متحده جنگ‌ها و درگیری ها را افزایش می‌دهد تا از تجارت تسلیحات خود درآمد کسب کند. در نتیجه این درگیری‌ها هرج و مرج و آشفتگی بیشتری را برای جهان به ارمغان می‌آورد.

به نظر می‌رسد که ایالات متحده نیز از دریچه اقتصادی به مناقشه روسیه و اوکراین نگاه می‌کند. فرانسه و برخی دیگر از متحدان اروپایی ایالات متحده آمریکا را سرزنش کرده‌اند که از این درگیری ثروت زیادی به دست آورده است. آنها ادعا می‌کنند که ایالات متحده بزرگ ترین برنده این درگیری است، زیرا گاز و تسلیحات بیشتری را با هزینه بالاتر می‌فروشد. اتحادیه اروپا برای برآوردن نیازهای انرژی روسیه شدیدا به روسیه وابسته بود. با این حال، تحریم‌های غرب بر روسیه، کشورهای اتحادیه اروپا را مجبور به جستجوی جایگزین کرد. ایالات متحده به عنوان یکی از گزینه‌های جایگزین برای اتحادیه اروپا ظاهر شد. با این حال، واشنگتن گاز را با قیمت بسیار بالاتری می‌فروشد.

اکنون تولیدکنندگان تسلیحات آمریکایی به سرمایه گذاران خود پیام می‌دهند که انتظار سودهای کلان از جنگ اسرائیل در غزه داشته باشند. ایالات متحده یکی از متحدان اصلی اسرائیل است و از پاکسازی قومل مردم فلسطین در غزه حمایت مالی می‌کند. این جنگ به یک فرصت عالی برای صنعت تسلیحات ایالات متحده تبدیل شده است، زیرا منجر به افزایش تقاضای سلاح در منطقه می‌شود. ایالات متحده میزبان ۵ شرکت از ۱۰ پیمانکار بزرگ دفاعی در جهان و ۴۳ شرکت از صد شرکت برتر دفاعی است. بنابراین، سهم عظیمی از پول حاصل از عرضه سلاح به اسرائیل، اوکراین و سایر کشورهای خاورمیانه را به دست خواهد آورد.

محدود كردن نفوذ و گسترش چين در خاورميانه

از آنجا كه كشورهاي منطقه خاورميانه با گسترش روابط نظامي، اقتصادي و فناوري خود به سمت چين و روسيه حركت كردند، اين روند منجر به حضور تكنولوژي و زيرساخت چين شد كه می‌تواند برای واشنگتن چالش برانگیز باشد. دولت جو بایدن تلاش کرد تا کشورهای خاورمیانه را وادار کند تا از برخی سیستم‌های فناوری چین صرف نظر کنند و در عین حال جایگزین‌های آمریکایی را ارائه دهند. علاوه بر این، برای مقابله با سرمایه گذاری های زیرساختی اقتصادی چین، ایالات متحده راه اندازی کریدور تجاری بین هند، خاورمیانه و اروپا در اجلاس گروه ۲۰ اعلام کرد. به‌رغم مزایای اقتصادی بالقوه این کریدور تجاری برای رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای عربی، این کریدور تا حد زیادی به یک خاورمیانه یکپارچه و با ثبات از امنیت بستگی دارد که به زعم واشنگتن این جنگ می‌تواند آن را تامین کند.

ایالات متحده همچنین از اسرائیل برای برقراری مجدد هژمونی خود در منطقه حمایت می‌کند. علاوه بر این، اتحاد ایالات متحده و اسرائیل برای هر دوی آنها برای مقابله با ناسیونالیسم عربی و افزایش نفوذ روسیه و چین در منطقه مفید است. ایالات متحده و سازمان امنیت فراملی آن از جنگ‌های بی پایان در سراسر جهان سودهای کلانی به دست آورده‌اند. با این حال، این سیاست شوم اقتصاد جنگی ایالات متحده، به قیمت جان انسان‌های بی‌شماری همراه با پول سخت به دست آمده مالیات دهندگان آمریکایی تمام می‌شود.